ΖΑΧΑΡΟΖΥΜΑΡΑ

ΖΑΧΑΡΟΖΥΜΑΡΑ:

Για να είναι το μελίσσι πάντα δυνατό, οι τροφές δεν πρέπει να λείπουν ποτέ μέσα από την κυψέλη του, είτε είναι μετά από τρύγο, ή ετοιμάζεται να ξεχειμωνιάσει, ή είναι αρχή της άνοιξης, θέλει να υπάρχουν μέλια τόσο στα στεφανώματα όσο και στις ακριανές κηρήθρες. Τότε όλο το μελίσσι λειτουργεί πολύ πιο καλά, αναπτύσσεται πιο γρήγορα και γίνεται πολυπληθέστερο αφού και η βασίλισσα κατά την συνεχή μετακίνηση της μέσα στην κυψέλη βλέπει τις τροφές, ταΐζεται καλά, νοιώθει σιγουριά και δεν σταματά να γεννά.

Σ’ όλες τις περιοχές της πατρίδας μας, οι μελισσοκόμοι κατά καιρούς ανέπτυξαν το δικό τους σιτηρέσιο για τα μελίσσια τους στους δύσκολους χειμωνιάτικους μήνες του χρόνου. Παλαιά νοιαζόταν από το καλοκαίρι και μάζευαν φρούτα τα αποξέραιναν στον ήλιο (άγρια κορόμηλα, σύκα, σταφίδες, βερίκοκα, δαμάσκηνα κλπ) και τον χειμώνα αφού τα λειώνανε με χλιαρό νερό, τα τοποθετούσαν μπροστά στα κουβέλια ή κοφίνια και ταΐζανε τις μέλισσες. Αργότερα με τις Ευρωπαϊκές κυψέλες και την ζάχαρη, κάποιοι την αφήναν πάνω στο καπάκι σε πιάτο, άλλοι την έβαζαν στις εισόδους των κυψελών, αν είχε ζέστη οι μέλισσες ανοίγανε την μελισσόσφαιρα και προσπαθούσαν να πάρουν εκείνο το μέρος της ζάχαρης που από την υγρασία είχε λειώσει, την υπόλοιπη ή την απομάκρυναν από την είσοδο της κυψέλης τους ή δεν πήγαιναν άλλο στο πιατάκι που βρισκόταν στο πάνω μέρος του καπακιού. Αργότερα κάποιοι με την προσθήκη πολλών διαφορετικών υλικών(εκχυλίσματα φυτών) έκαναν τις μελισσοτροφές πιο σύνθετες και ελκυστικές και άλλοι με λιγότερα υλικά έκαναν τροφές πιο λιτές αλλά εξ’ ίσου θρεπτικές και ελκυστικές.

Oi συνάδελφοι μελισσοκόμοι παλαιότερα στις Κυκλάδες, στην Εύβοια, στα Δωδεκάνησα και την Κρήτη, εδώ και μερικά χρόνια στην Χαλκιδική, Καβάλα, Έβρο και Θεσσαλία, τόσο στα σιρόπια τους όσο και στα ζαχαροζύμαρα με ισογλυκόζη που κάνουν μόνοι τους, ρίχνουν μέσα φύλλα και άνθη φυτών όπως χαμομήλι, βαλεριάνα, θυμάρι, ξύσμα πορτοκαλιού και λεμονιού, σκόρδο κλπ. για το δυνάμωμα του οργανισμού των μελισσών, την αντοχή τους σε ασθένειες, αλλά και την πιο καλή αφομοίωση των τεχνιτών τροφών(ζάχαρη, ισογλυκόζη κλπ
Στην συνέχεια παραθέτονται απλές συνταγές και ο τρόπος παρασκευής των.

Ζαροζύμαρο με μέλι
Για τροφοδοσία
-Μέλι σουσούρας, κουμαριάς, θυμαριού κλπ 25-27 κιλά (Ζεσταμένο στους 45 βαθμούς περίπου)
-Ζάχαρη άχνη 75 κιλά.
Τρόπος παρασκευής Ρίχνουμε την άχνη στο ζυμωτήριο και κατόπιν ρίχνουμε το λεπτόρρευστο ζεσταμένο μέλι και αφήνουμε να ανακατευθούν μέχρι του σημείου να το πιάνουμε και να μην κολλάει στα χέρια μας. Αν εκτιμήσουμε ότι "παίρνει" λίγο νερό ας έχουμε μια κανάτα με χλιαρό νερό και να ρίχνουμε σιγά-σιγά μέχρι να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για να μην κολλάει το ζαχαροζύμαρο, ρίχνουμε λίγο ακόμη άχνη μέχρι του σημείου να το ζυμώνουμε στα χέρια μας και να μην κολλά.

Για ενίσχυση
Κατά την παρασκευή του μπορούμε να ενισχύσουμε το παραπάνω ζαχαροζύμαρο με ένα κιλό φρέσκιας δικής μας γύρης (πρωτεΐνη), καλά λειωμένης μέσα σε χλιαρό νερό (45 βαθμούς) την οποία την ρίχνουμε αντί νερού.
Συσκευασία Πάνω σε μια ζυγαριά τοποθετούμε πλαστικές σακούλες πάχους 14 μικρών (αντέχουν). Pίχνουμε κομμάτια ζύμης, ζυγίζουμε το περιεχόμενό τους να έχει την επιθυμητή ποσότητα( 2, 3 ή 4 κιλά) τις πλάθουμε με τα χέρια μας να φύγει ο αέρας από μέσα και με το θερμοκολλητικό μηχάνημα ή ένα συραπτικό τις σφραγίζουμε και τις αποθηκεύουμε στην αποθήκη μας.

Ζαχαροζύμαρο με ισογλυκόζη
Για διέγερση
- 1 βαρέλι ισογλυκόζη
- 2 τσουβάλια ζάχαρη
Τρόπος παρασκευής Κόβουμε την ζάχαρη σε άχνη και τοποθετούμε την ισογλυκόζη σε θερμοθάλαμο ή σε μπέν μαρί να ζεσταθεί για να γίνει λεπτόρρευστη, κατόπιν τα ρίχνουμε στο ζυμωτήριο και αφήνουμε να ανακατευτούν τα υλικά μέχρι του σημείου να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια μας. Αν δούμε ότι "παίρνει" λίγο νερό ας έχουμε σε ένα θερμός ή μια κανάτα ζεσταμένο εκχύλισμα από κάποιο φυτό (θυμάρι, τσάι, χαμομήλι κλπ) και κάνουμε χρήση κατά βούληση.

Ζαχαροζύμαρο με ισογλυκόζη
Για τροφοδοσία
• 2 βαρέλια ισογλυκόζη
• 1 ½ τσουβάλι ζάχαρη
Το παραπάνω μίγμα δεν υπάρχει κίνδυνος να τρέξει ούτε ρευστοποιείται εύκολα ακόμη και τον μήνα Ιούλιο με τις μεγάλες ζέστες.
Οι μέλισσες το παίρνουν πολύ εύκολα χωρίς να χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού για την διάλυσή του.
Κόβουμε την ζάχαρη σε άχνη και τοποθετούμε την γλυκόζη σε θερμοθάλαμο ή σε μπεν μαρί να ζεσταθεί και να γίνει λεπτόρρευστη, κατόπιν τα ρίχνουμε στο ζυμωτήριο και αφήνουμε να τα ανακατέψει το μίγμα μέχρι του σημείου να το πιάνουμε και να μην κολλάει στα χέρια μας.
Αν δούμε ότι παίρνει λίγο νερό ας έχουμε σε ένα θερμό ή μια κανάτα ζεσταμένο εκχύλισμα κάποιου φυτού(θυμάρι, χαμομήλι, τσάι κλπ) και κάνουμε χρήση του.

Ζαχαροζύμαρο με ισογλυκόζη
Για τροφοδοσία
• 1 βαρέλι ισογλυκόζη
• 1 ½ τσουβάλι ζάχαρη
Οι μέλισσες το παίρνουν χωρίς να χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού για την διάλυσή του. Δεν ρευστοποιείται εύκολα.
Κόβουμε την ζάχαρη σε άχνη και τοποθετούμε την γλυκόζη σε θερμοθάλαμο ή σε μπεν μαρί να ζεσταθεί και να γίνει λεπτόρρευστη, κατόπιν τα ρίχνουμε στο ζυμωτήριο και αφήνουμε να τα ανακατέψει το μίγμα μέχρι του σημείου να το πιάνουμε και να μην κολλάει στα χέρια μας.
Αν είναι να ταΐσουμε το φθινόπωρο, καλό θα είναι να δώσουμε στα μελίσσια μας σκόρδο μέσα στο μίγμα για να γλιτώσουμε την νοζεμίαση. Ρίχνουμε μέσα στο γουδί ή στο μούλτι τις σκελίδες από 8 κεφάλια σκόρδο με 500 γραμ. νερό και το ζουμί που θα προκύψει το ρίχνουμε στο ζυμωτήριο. Είναι μία πρακτική που εφάρμοσαν κατ' ανάγκη οι Αυστριακοί μελισσοκόμοι στο Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και τυχαία διαπιστώθηκαν θετικά αποτελέσματα.

Αναδημοσίευση από: http://www.melissokomos.com/