Το μυστικό των αιωνόβιων στα Μεσκλά Χανίων είναι η διατροφή

Η δουλειά στα χωράφια ήταν σκληρή, περπατούσαν πολύ, πέρασαν κακουχίες και πολέμους και έχουν καλή υγεία αν και «κατοστάρηδες»

«Τρώγαμε με μέτρο και φθάσαμε τα 100»

Το μυστικό των αιωνόβιων στα Μεσκλά Χανίων είναι η διατροφή

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Ο κ. Ευτύχης Αλιγιζάκης είναι γενικός γιατρός.
Δύο φορές την εβδομάδα εξετάζει τους κατοίκους των Μεσκλών Χανίων- ενός χωριού περίπου 250 κατοίκων στους πρόποδες των Λευκών Ορέων.
Πολύ γρήγορα διαπίστωσε με έκπληξη ότι ανάμεσά τους βρίσκονται αρκετοί... αιωνόβιοι και μάλιστα με καλή υγεία. Όταν άρχισε μαζί με συναδέλφους του να ερευνά πώς τα καταφέρνουν, την απάντηση του την έδωσαν οι ίδιοι οι «κατοστάρηδες» των Μεσκλών.

«Το μυστικό είναι η διατροφή! Κρέας δεν τρώγαμε ποτέ πολύ- δεν είχαμε κιόλας. Πάντα τρώγαμε με μέτρο. Από μικρό παιδί έτρωγα πολλά χόρτα, όσπρια και παστά που είχαμε τότε. Ποτέ δεν κάπνισα, πότε πότε ένα ποτηράκι κρασί έπινα και βέβαια βάζαμε ελαιόλαδο σε όλα τα φαγητά», λέει ο 99χρονος - γεννήθηκε το 1909- Γιώργος Τσιράκης.

Καθημερινά, ο κ. Τσιράκης πηγαίνει στο καφενείο, πίνει τον καφέ του, συνομιλεί με τους συγχωριανούς του. Σύμφωνα με έρευνα γιατρών των περιφερειακών ιατρείων της περιοχής στους κατοίκους των Λευκών Ορέων, η γερή τους κράση οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη διατροφή και στην άσκηση λόγω αγροτικών εργασιών που έκαναν στο παρελθόν.

«Αναπτύξαμε γερό οργανισμό γιατί η ζωή ήταν δύσκολη. Η δουλειά στα χωράφια ήταν πολύ σκληρή και είχαμε και πολύ περπάτημα. Αλλά αυτό μάς βγήκε σε καλό μετά. Τρώγαμε βέβαια και αλάτι πολύ τότε, αν και δεν ξέραμε ότι δεν είναι καλό, γι΄ αυτό και τώρα έχω και κάποια αυχενικά», αναφέρει ο κ. Τσιράκης, που κατά διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε στα βουνά της Αλβανίας. «Ήμουν στο Αλβανικό Μέτωπο, στην περιοχή του Τεπελενίου. Πάνω στα βουνά κοιμόμασταν έναν ολόκληρο χειμώνα, αλλά δεν έπαθα τίποτα. Τόσο δυνατό οργανισμό είχα! Το ότι είμαστε πολλοί εδώ στη ρίζα των Λευκών Ορέων σε μεγάλη ηλικία και σε καλή κατάσταση μάλλον οφείλεται στη διατροφή. Πάντα ό,τι κάναμε, το κάναμε με μέτρο». Ο 90χρονος Γιώργος Βουράκης απολαμβάνει τον καφέ του στο καφενείο των Μεσκλών, πριν πάρει ψωμί από τον φούρνο και επιστρέψει στο σπίτι του για να ασχοληθεί με τα ζωντανά του. Η ζωντάνια του και το χιούμορ που διαθέτει, παραπέμπουν σε... νεαρό και όχι σε 90χρονο. «Μια ζωή δούλευα στα χωράφια, κάτι που σκληραγωγεί τον άνθρωπο. Πέρα από το γαϊδουράκι άλλο μέσο δεν είχαμε, επομένως κάναμε και πεζοπορία. Όσο για διατροφή, χόρτα και όσπρια τρώγαμε κυρίως, όλα παραγωγή της περιοχής μας».

Τα παράγωγα της ελιάς. Τα στοιχεία της έρευνας, λέει ο κ. Αλιγιζάκης, δείχνουν ότι οι υπερήλικοι κάτοικοι των Λευκών Ορέων βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση υγείας- με δεδομένη βέβαια την ηλικία τους - και αυτό σε πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται στη διατροφή που έκαναν όλη τους τη ζωή. «Είδαμε ότι οι άνθρωποι αυτοί ζούσαν για χρόνια με τα παράγωγα της ελιάς. Το αγνό κρητικό λάδι, το κρασί που δεν κατανάλωναν σε μεγάλες ποσότητες, πέρα από τα γεύματά τους και το οποίο λόγω των φαινόλων που διαθέτει, βοηθάει στην πρόληψη και των εμφραγμάτων και των καρδιοεγγεφαλικών επεισοδίων, είναι πολύ σημαντικά», εξηγεί ο κ. Αλιγιζάκης και προσθέτει: «Επίσης η περιοχή παράγει πολλά πορτοκάλια, που αποτελούσαν για χρόνια βασικό διατροφικό προϊόν. Τα πορτοκάλια είναι πολύ πλούσια σε βιταμίνη C, που βοηθάει επίσης στην πρόληψη των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Έτρωγαν αρκετά γαλακτοκομικά προϊόντα και κρέας μία φορά την εβδομάδα. Τη διατροφική αυτή συνήθεια τη διατήρησαν μέχρι αργά στα γεράματά τους. Το μοναδικό πράγμα που δεν καταναλώνουν, και που απέχει από την κρητική- μεσογειακή διατροφή είναι το ψάρι. Αυτό συμβαίνει σε όλα τα ορεινά χωριά. Βέβαια αυτό το αναπλήρωναν με άλλους τρόπους, με το να μην τρώνε πολύ κρέας και με το να τρώνε λάδι που έχει αντιοξειδοτικές ουσίες. Η κατανάλωση χόρτων, μανιταριών και σαλιγκαριών ήταν σχεδόν καθημερινή».

Παράλληλα, βασική αιτία της πολύ καλής κατάστασης των ηλικιωμένων είναι η άσκηση. «Η εργασία τους, αγροτική κυρίως, μπορεί να ήταν πολύ κοπιαστική αλλά τους βοήθησε στο να έχουν σήμερα καλή υγεία».