ΓΙΑΝΙΤΣΑΡΟΙ ΚΑΙ ΜΠΟΥΛΕΣ- ΝΑΟΥΣΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

Το έθιμο Γενίτσαροι και Μπούλες (συναντάται και ως "Γιανίτσαροι και Μπούλες", σε πιο βαριά Ναουσαίικα) είναι ένα παραδοσιακό δρώμενο στη Νάουσα την περίοδο της αποκριάς. Ο χαρακτηριστικός ήχος του ζουρνά και το νταούλι, τους συνοδεύει σε κάθε τους βήμα, καθώς χορεύουν στους δρόμους της Νάουσας κατά ομάδες (μπουλούκια).

Το έθιμο της Μπούλας και του Γενίτσαρου χρονολογείται από το 1705, όταν οι κάτοικοι της πόλης εμφανίστηκαν στους δρόμους με τις στολές των αρματολών, φορώντας μάσκες από κερί και έχοντας στο στήθος χιλιάδες δεκάδες ασημένια νομίσματα, ως ένδειξη πένθους και τιμής στη μνήμη των Ναουσαίων που έπεσαν στον αγώνα κατά των Τούρκων. Από τότε έως και σήμερα σ' αυτή τη γωνιά της Μακεδονικής γης αναβιώνει κάθε χρόνο το έθιμο που συνδέθηκε, στο πέρασμα των χρόνων, με τις Απόκριες και το Καρναβάλι και συνδυάζεται με πολλές ακόμη καρναβαλικές εκδηλώσεις και έχει ως κυρίαρχο στοιχείο του τη σάτιρα.

Το πρόγραμμά τους την Κυριακή της Αποκριάς, έχει συνήθως κάπως έτσι:

• Το πρωί γίνεται το ντύσιμο του Γενίτσαρου και το μάζεμα του μπουλουκιού
• Πριν το μεσημέρι, μαζεύονται στο δημαρχείο για να χορέψουν και να πάρουν την άδεια του δημάρχου για να χορέψουν στην πόλη
• Συνεχίζουν με χορό στους δρόμους και
• Το απόγευμα γίνεται το βγάλσιμο του προσώπου (μάσκας)

Το ιδιαίτερο αυτό έθιμο της αποκριάς, που δίνει έντονο παραδοσιακό χρώμα στο καρναβάλι της Νάουσας, χρονολογείται στον 18ο αιώνα, ενώ οι ρίζες του ανιχνεύονται σε γιορτές στην αρχαία Ελλάδα, σχετικές με τον θεό Διόνυσο.

Η μάσκα του Γενίτσαρου την περίοδο της αποκριάς στολίζει πολλά μπαλκόνια της Νάουσας. Χαρακτηριστικός είναι ο χαιρετισμός των Γενίτσαρων, ο οποίος σε αντίθεση με την συνηθισμένη χειραψία, κρατά σταθερό το χέρι και αναπηδά ολόκληρο το σώμα του.

μέρος του κειμένου προέρχεται από το σχετικό θέμα για τους Γενίτσαρους στο e-naousa.g

Καλή σαρακοστή σε όλους με υγεία.