Ίσως να αναρωτιέστε -και όχι άδικα- για ποιους λόγους χρειάζονται οι
μέλισσες ένα «ξενοδοχείο», αφού κάνουν τις δικές τους κυψέλες; Ωστόσο
πολλά είδη είναι μοναχικά ή δεν ζουν σε κυψέλες, αλλά αντ’ αυτού
κατασκευάζουν τις δικές τους «φωλιές».
Οι δημιουργοί του «Bee Hotel» που βρίσκεται στο «Place des Jardins» στο Παρίσι παρουσιάζουν μια σειρά από διαφορετικούς λόγους για τους οποίους τα «ξενοδοχεία μελισσών» είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητα.
Οι πληθυσμοί των μελισσών έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της «εκκαθάρισης» των οικοτόπων τους για την εντατικοποίηση της γεωργίας αλλά και της χρήσης φυτοφαρμάκων που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη μείωση.
Επιπλέον οι μοναχικές μέλισσες δεν «φωλιάζουν» σε αστικές περιοχές γιατί απλούστατα υπάρχουν πολύ λίγες κατάλληλες θέσεις γι’ αυτό. Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που μπαίνουν στο προσκήνιο τα «ξενοδοχεία μελισσών».
Οι άνθρωποι επιλέγουν να δώσουν στα συγκεκριμένα έντομα μια… χείρα βοηθείας με την κατασκευή μιας κυψέλης μέσα σε αστικό περιβάλλον που θα μπορεί να τα φιλοξενήσει με τον καλύτερο τρόπο.
Το «Bee Hotel» στο Παρίσι έχει 300 «διαμερίσματα» και συγκεντρώνει «επισκέπτες» του είδους Red Mason, που είναι εξαιρετικά υπάκουες μέλισσες και σπάνια τσιμπάνε. Το υλικό κατασκευής είναι κατά βάση το ξύλο σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, ενώ επιλεκτικά χρησιμοποιείται και το μπαμπού.
Κι αν έχετε κάποια εμμονή με τις μέλισσες και το… κεντρί τους, ίσως αυτός να είναι ένας τρόπος να… ξορκίσετε το κακό! Γιατί, όπως λέει και ο υπεύθυνος του «Bee Hotel» «καθένας μπορεί να φτιάξει ένα μικρό… ξενοδοχείο μελισσών στον κήπο του!»…
Πηγη
Στα Γιαννιτσά.. το 2010
Οι δημιουργοί του «Bee Hotel» που βρίσκεται στο «Place des Jardins» στο Παρίσι παρουσιάζουν μια σειρά από διαφορετικούς λόγους για τους οποίους τα «ξενοδοχεία μελισσών» είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητα.
Οι πληθυσμοί των μελισσών έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της «εκκαθάρισης» των οικοτόπων τους για την εντατικοποίηση της γεωργίας αλλά και της χρήσης φυτοφαρμάκων που έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στη μείωση.
Επιπλέον οι μοναχικές μέλισσες δεν «φωλιάζουν» σε αστικές περιοχές γιατί απλούστατα υπάρχουν πολύ λίγες κατάλληλες θέσεις γι’ αυτό. Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που μπαίνουν στο προσκήνιο τα «ξενοδοχεία μελισσών».
Οι άνθρωποι επιλέγουν να δώσουν στα συγκεκριμένα έντομα μια… χείρα βοηθείας με την κατασκευή μιας κυψέλης μέσα σε αστικό περιβάλλον που θα μπορεί να τα φιλοξενήσει με τον καλύτερο τρόπο.
Το «Bee Hotel» στο Παρίσι έχει 300 «διαμερίσματα» και συγκεντρώνει «επισκέπτες» του είδους Red Mason, που είναι εξαιρετικά υπάκουες μέλισσες και σπάνια τσιμπάνε. Το υλικό κατασκευής είναι κατά βάση το ξύλο σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, ενώ επιλεκτικά χρησιμοποιείται και το μπαμπού.
Κι αν έχετε κάποια εμμονή με τις μέλισσες και το… κεντρί τους, ίσως αυτός να είναι ένας τρόπος να… ξορκίσετε το κακό! Γιατί, όπως λέει και ο υπεύθυνος του «Bee Hotel» «καθένας μπορεί να φτιάξει ένα μικρό… ξενοδοχείο μελισσών στον κήπο του!»…
Οι
επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Reading έβαλαν το μικρό τους λιθαράκι για να
βοηθήσουν τις απειλούμενες άγριες μέλισσες της Μεγ. Βρετανίας κατασκευάζοντας
το δικό τους «ξενοδοχείο μελισσών» το οποίο φαίνεται πως είναι 5 αστέρων. Η
κατασκευή παρουσιάστηκε στο κτίριο του Τμήματος Γεωργίας του Πανεπιστημίου στις
13 Μαρτίου και αποτελεί μια προσπάθεια των επιστημόνων του τμήματος να προβάλει
τη δεινή θέση των άγριων, μοναχικών μελισσών στη Μεγ. Βρετανία και σε όλη την
Ευρώπη.
Η εξαφάνιση
των μελισσών έχει προκαλέσει ανησυχία σε όλο τον κόσμο. Όμως η κοινωνική
μέλισσα δεν είναι ο μοναδικός επικονιαστής της φύσης. Η μοναχική μέλισσα,
σημαντικός επίσης επικονιαστής, που φτιάχνει τη φωλιά της μέσα σε κούφια
κλαδιά, σε ρωγμές τοίχων και σε κούφια δέντρα αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης.
Την άνοιξη το γονιμοποιημένο θηλυκό βγαίνει από το χειμέριο λήθαργό του και
αναζητεί και κατασκευάζει μόνο του τη φωλιά του. Στη Μεγ. Βρετανία ζουν 200
περίπου διαφορετικά είδη μοναχικών μελισσών. Ωστόσο, οι αλλαγές στη διαχείριση
της γης και στη γεωργία δεν αφήνουν στις άγριες μέλισσες πολλά περιθώρια για να
βρουν σπίτι. Τα τεχνητά ξενοδοχεία μπορούν να τους παρέχουν μια καλή
εναλλακτική λύση. Εκτός από τα λουλούδια, οι μέλισσες αυτές χρειάζονται και
φωλιές για να ζήσουν και να αναπαραχθούν. Το «ξενοδοχείο μελισσών» είναι ένα
παράδειγμα για πώς μπορεί και ο άνθρωπος να δώσει ένα χεράκι στην επιβίωση
αυτών των μελισσών.
Στη Μεγ.
Βρετανία έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία για να στηριχθεί το έργο και η επιβίωση
των άγριων, μοναχικών μελισσών και οι Βρετανοί παρακινούνται να φυτεύουν φυτά
που αγαπούν οι άγριες μέλισσες, αλλά και να τοποθετήσουν τα λεγόμενα
«ξενοδοχεία μελισσών» στους κήπους και τα κτήματά τους.
Μάλιστα,
μεγάλη αλυσίδα σουπερμάρκετ πέρυσι εγκαινίασε ένα δίκτυο από «ξενοδοχεία
μελισσών» στα υποκαταστήματά της στο Λονδίνο προκειμένου να βοηθήσει στην
αντιμετώπιση των προβλημάτων του πληθυσμού των μοναχικών μελισσών. Το σούπερ
μάρκετ Sainsbury’s ξεκίνησε την εκστρατεία αυτή, όχι μόνο για να τονώσει τη
βιοποικιλότητα που χάνεται, αλλά και για να αυξηθεί η παραγωγή φρούτων και
λαχανικών πάνω στην οποία η εταιρεία βασίζει την επιβίωσή της, σύμφωνα με
δηλώσεις των υπευθύνων της.
Οι Βρετανοί
είτε φτιάχνουν μόνοι τους τα ξενοδοχεία μελισσών είτε τα αγοράζουν έτοιμα, αφού
κυκλοφορούν σε μεγάλη ποικιλία στο εμπόριο. Τα «ξενοδοχεία μελισσών» είναι μια
συνηθισμένη πρακτική από ευαισθητοποιημένους πολίτες σε όλο τον κόσμο και μια
άριστη οικολογική επιλογή για τον κήπο ή το κτήμα.
Στα Γιαννιτσά.. το 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου