Ο ηλίανθος ο κονδυλόριζος - κολοκάσι (ή Αγκινάρα της Ιερουσαλήμ) (Helianthus Τuberosus) sunroot ή sunchoke ή earth apple ή topinambur. -η πατάτα των Διαβητικών

 Αυτή την εποχή είναι διάσπαρτο σε κάποιες περιοχές με σημαντική κίνηση απο μέλισσες. Έχει πολύ ωραία μυρωδιά!!!!

 

Human Vision (400-700nm): 

Ultraviolet Vision (310-390nm) using Xenon High Power UV Flash: 


Ultraviolet Vision (310-390nm) using Nichia 365nm UV Torch: 


(Simulated) Butterfly Vision using XBV2 filter: 


Here now some detail full format shots of that very same flower, but using that special russian quartz fluorite lens I had used before:

Human Vision (400-700nm): 


(Simulated) Butterfly Vision using XBV2 filter: 


Interestingly enough, a few minutes later I noticed, that the anthers have grown out and ripened, I guess they liked the light:

Human Vision (400-700nm): 


(Simulated) Butterfly Vision using XBV2 filter: 



δες τε στο 1.16 τις κυψέλες!!!




Γνωρίστε το κολοκάσι (ή Αγκινάρα της Ιερουσαλήμ)

Στην πραγματικότητα, δεν έχει καμία σχέση με την Ιερουσαλήμ, αλλά ούτε και με την αγκινάρα, καθώς ανήκει στην οικογένεια των Asteraceae. Η αγκινάρα Ιερουσαλήμ (Helianthus tuberosus) είναι ένα λαχανικό ρίζας. Συγκεκριμένα είναι ένα ποώδες πολυετές φυτό, που φτάνει σε 1,5-3 μέτρα ύψος.

Έχει κίτρινα λουλούδια, με διάμετρο 5-10 cm ενώ οι κόνδυλοί της έχουν μήκος 7,5 έως 10 cm και πάχος 3 έως 5 cm. Μοιάζει με τη ρίζα τζίνσενγκ, έχει χονδροειδές σχήμα, ποικίλλει σε χρώμα από ανοιχτό καφέ έως άσπρο, κόκκινο ή μωβ, έχει γλυκιά γεύση και είναι τραγανό.

Η αγκινάρα Ιερουσαλήμ έχει διάφορα ονόματα. Λέγεται επίσης sunroot ή sunchoke ή earth apple ή topinambur ή κολοκάσι.
Το κολοκάσι καλλιεργείτο στην αμερικάνικη ήπειρο, από ιθαγενείς Ινδιάνους, το οποίο το έφεραν για πρώτη φορά στην Ευρώπη το 1610 οι Γάλλοι μετανάστες της Βόρειας Αμερικής/Καναδά. Την ονομασία Topinambur την πήρε από το όνομα μιας φυλής ινδιάνων στην Βραζιλία. Το κολοκάσι βόηθησε τους Γάλλους μετανάστες να επιβιώσουν από τον λιμό και το έστειλαν στην Γαλλία και στο Βατικανό. Οι Άγγλοι, αδυνατώντας να προφέρουν τη λέξη girasole, το αποκάλεσαν “Jerusalem Artichoke” (αγκινάρα των Ιεροσολύμων), ενώ οι κηπουροί του πάπα το αποκάλεσαν “girasole articiocco” (=αγκινάρα ηλιοτροπίου). Παρόλα αυτά η προέλευση του ονόματος είναι αβέβαιη.

Διατροφική αξία
Η αγκινάρα Ιερουσαλήμ περιέχει πρεβιοτικές ίνες και συγκεκριμένα είναι πολύ πλούσια σε ινουλίνη, έναν υδατάνθρακα που:

• συνδέεται με την καλή υγεία του εντέρου
• έχει φανεί ότι μειώνει τον κίνδυνο για δυσκοιλιότητα, αλλά τα διαρροϊκά επεισόδια.
• αυξάνει την εντερική απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου από τον οργανισμό.
• μπορεί να μειώσει τη χοληστερόλη και τον κίνδυνο εμφάνισης δυσλιπιδαιμίων, καθώς συμμετέχουν στον μεταβολισμό των λιπιδίων.
• αυξάνει τον όγκο των κοπράνων, βελτιώνει την κινητικότητα του εντέρου και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για εμφάνιση κάποιων μορφών καρκίνου.

H ινουλίνη είναι ένας υδατάνθρακας που διασπάται σε φρουκτόζη. Η φρουκτόζη δεν χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του διαβήτη, θεωρείται όμως καλύτερη από την ζάχαρη για τους περισσότερους διαβητικούς, επειδή πρέπει να μετατραπεί σε γλυκόζη πριν απορροφηθεί από τα κύτταρα.
Τα υψηλά επίπεδα της φρουκτόζης που βρέθηκαν στο κολοκάσι, το καθιστούν μια ελκυστική εναλλακτική λύση για σακχαρόζη, δεδομένου ότι η φρουκτόζη εξάγεται εύκολα από τους βολβούς. Οι αυξήσεις των διεθνών τιμών της σακχαρόζης ενθαρρύνει τη χρήση εναλλακτικών τύπων σακχάρων. Δεδομένου ότι η φρουκτόζη είναι 1,5 φορά πιο γλυκιά σε σχέση με την ζάχαρη, δίνει χαμηλότερες θερμίδες σε σχέση με την γλυκύτητα που προσφέρει. Το κολοκάσι περιέχει επίσης βιταμίνη C, φώσφορο, Θειαμίνη, κάλιο και είναι πολύ καλή πηγή σιδήρου.
Ανάλυση της θρεπτικής αξίας ανά 100 γραμμάρια ωμό Κολοκάσι Πληροφορίες Θερμίδων (ανά 100 γραμμάρια ωμό κολοκάσι)

	kcal	% DV
Θερμίδες	73	4%
Από Υδατάνθρακες	67.4
Από λιπαρά	0.1
Από Πρωτεΐνη	5.6
Από αλκοόλ	0.0
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς.

Υδατάνθρακες

Ποσά ανά 100 gr μερίδας	gr	% DV
Σύνολο Υδατάνθρακές	17,4	6%
Διαιτητικές ίνες	1,6	6%
Άμυλο	~
Σάκχαρα	9,6
Από αλκοόλ	0,0
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς. Κάθε "~" υποδηλώνει ότι απουσιάζει

Λίπη και Λιπαρά οξέα

Ποσά ανά 100 gr μερίδας	gr	% DV
Σύνολο Λιπαρών	0.0 g	0%
Κορεσμένα λιπαρά	0.0 g	0%
Μονοακόρεστα λιπαρά	0.0 g
Πολυακόρεστα λιπαρά	0.0 g
Σύνολο trans λιπαρά οξέα	0.0 g
Σύνολο monoenoic trans-λιπαρά οξέα	0.0 g
Σύνολο polyenoic trans-λιπαρά οξέα	0.0 g
Σύνολο ωμέγα-3 λιπαρά οξέα	~
Σύνολο ωμέγα-6 λιπαρά οξέα	1 mg
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς. Κάθε "~" υποδηλώνει ότι απουσιάζει

Πρωτεΐνες και Αμινοξέα

Ποσά ανά 100 gr μερίδας	Gr	% DV
Πρωτεΐνες	2gr	4%
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς.

Βιταμίνες

Ποσά ανά 100 gr μερίδας		% DV
Βιταμίνη Α	20.0IU	0%
Βιταμίνη C	4.0mg	7%
Βιταμίνη D	~	~
Βιταμίνη Ε (α-τοκοφερόλη)	0.2mg	1%
Βιταμίνη Κ	0.1mcg	0%
Θειαμίνη	0.2mg	13%
Ριβοφλαβίνη	0.1mg	4%
Νιασίνη	1.3mg	7%
Βιταμίνη Β6	0.1mg	4%
Φολικά	13.0mcg	3%
Βιταμίνη B12	0.0mcg	0%
Παντοθενικό οξύ	0.4mg	4%
Χολίνη	30.0 mg
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς. Κάθε "~" υποδηλώνει ότι λείπει ή με ελλιπής αξίας

Μέταλλα

	Ποσά ανά 100 gr μερίδας	% DV
Ασβέστιο	14.0 mg	1%
Σίδηρος	3.4 mg	19%
Μαγνήσιο	17.0 mg	4%
Φώσφορος	78.0 mg	8%
Κάλιο	429 mg	12%
Νάτριο	4.0 mg	0%
Ψευδάργυρος	0.1 mg	1%
Χαλκός	0.1 mg	7%
Μαγγάνιο	0.1mg	3%
Σελήνιο	0.7mcg	1%
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς

Στερόλες

Ποσά ανά 100 gr μερίδας	Mgr	% DV Χοληστερόλη	0% Φυτοστερολών
	0mgr	~
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς. Κάθε "~" υποδηλώνει ότι απουσιάζει

Άλλα

Ποσά ανά 100 gr μερίδας	Gr	% DV
Αλκοόλ	0 gr
Νερό	78 gr
Ash	2,5 gr
Καφεΐνη	0 gr
Θεοβρωμίνη	0 gr
Πηγή: USDA SR-21.Ημερήσιες τιμές τοις εκατό (% DV) είναι για ενήλικες ή παιδιά ηλικίας 4 και άνω, και βασίζονται σε θερμίδες δίαιτα 2.000 αναφοράς.

Συμβουλές για την αγορά και την αποθήκευση

 










με χοιρινό!!


 

Αγκινάρες Ιερουσαλήμ με κοτόπουλο		εκτύπωση
Υλικά για 6 άτομα 6,7 Αγκινάρες καθαρισμένες όπως οι πατάτες Μισό νεροπότηρο ηλιέλαιο Ελαιόλαδο 6 Φιλέτα κοτόπουλου Ψιλοκομμένο δεντρολίβανο 15 κρεμμύδια κοκκάρια ολόκληρα μπόλικα καρότα κομμένα σε μπαστουνάκια Κλαράκια σέλερι κομμένο σε μπαστουνάκια 10 σκελίδες σκόρδο 1 κόκκινη πιπεριά κομμένη σε χοντρά κομμάτια 1 κίτρινη πιπεριά κομμένη σε χοντρά κομμάτια μείγμα από μαύρο, άσπρο και κόκκινο πιπέρι φρέσκο θυμάρι 10 μανιτάρια κομμένα στα 4 αλάτι Ζεματάτε τις αγκινάρες σε νερό που βράζει μαζί με λίγο αλάτι για περίπου 10 λεπτά, Όσο βράζουν, σε άλλη κατσαρόλα ρίχνετε το ηλιέλαιο, το ελαιόλαδο, περιμένετε να ζεσταθούν και ρίχνετε τα φιλέτα κοτόπουλου να τσιγαριστούν. Γυρίζετε μέχρι να ροδίσουν και οι 2 πλευρές. Αποσύρετε τις αγκινάρες από την κατσαρόλα, τις βάζετε σε ένα μπολ και τις αφήνετε στην άκρη. Μόλις τσιγαριστούν τα κομμάτια κοτόπουλου, προσθέτετε μέσα τις αγκινάρες, ανακατεύετε και αφήνετε για περίπου 10 λεπτά να πάρουν χρώμα. Προσθέτετε το δεντρολίβανο. Σε ένα γουόκ, ρίχνετε ελαιόλαδο, τα κοκκάρια και τα αφήνετε να σωταριστούν. Προσθέτετε τα καρότα, το σέλερι, το σκόρδο, ανακατεύετε και ρίχνετε τις πιπεριές . Προσθέτετε το μείγμα από πιπέρια, το φρέσκο θυμάρι και ανακατεύετε. Ρίχνετε τα μανιτάρια, προσθέτετε αλάτι,αφήνετε για λίγο να βράσουν και κατεβάζετε από τη φωτιά. Αδειάζετε σε ένα ταψί το κοτόπουλο με τις αγκινάρες, από πάνω τα λαχανικά το βάζετε στο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 45 λεπτά. Οι αγκινάρες Ιερουσαλήμ δεν υπάρχουν στην ελληνική Αγορά.Μπορείτε να τις αντικαταστήσετε με ρέβα η γλυκοπατάτες

Οι ρίζες (κόνδυλοι) από το κολοκάσι πρέπει να είναι απαλλαγμένες από κηλίδες, ρυτίδες, να μην είναι μαλακές ή ζαρωμένες και να μην έχουν βλάστηση.

 Πρέπει να βγαίνει η ρίζα από το έδαφος μόλις το φύλλωμα γίνει κίτρινο και τα λουλούδια μαραθούν.

Η αποθήκευση στο ψυγείο δεν πρέπει να ξεπερνά τη μια εβδομάδα, γι’ αυτό είναι καλύτερα να παραμένει στο έδαφος. Σε περίπτωση που αποθηκευτούν στο ψυγείο, πρέπει να φυλάσσονται μέσα σε πλαστική σακούλα. Μετά την μια εβδομάδα, θα αρχίσουν να μαραίνονται λόγω της απώλειας υγρασίας
Το κολοκάσι είναι διαθέσιμο από τον Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο.

Βολβός με κονδύλους καφέ χρώματος, γλυκιά γεύση και τραγανή υφή. Η γεύση θυμίζει αυτήν της αγκινάρας αλλά είναι πιο γλυκιά. Η λευκή σάρκα του μοιάζει με του καρυδιού και αποτελεί πηγή σιδήρου. Δεν έχει καμία σχέση με την Ιερουσαλήμ, αλλά ούτε και με την αγκινάρα, καθώς ανήκει στην οικογένεια των Asteraceae. Η αγκινάρα Ιερουσαλήμ (Helianthus Τuberosus) είναι ένα λαχανικό ρίζας. Έχει διάφορα ονόματα, όπως sunroot ή sunchoke ή earth apple ή topinambur. Η ονομασία προκύπτει από την ιταλική ονομασία για το ηλιοτρόπιο «girasole» που, λόγω παρόμοιου ακούσματος, κατέληξε να έχει το όνομα «Ιερουσαλήμ». Διατηρείται στο ψυγείο για περίπου 1 εβδομάδα.

Τρόποι μαγειρέματος

Σερβίρεται με ή χωρίς το δέρμα του και μαγειρεύετε όπως η πατάτα: ψητό, βραστό ή στον ατμό, ενώ κάνει και απολαυστικές σούπες. Μπορεί επίσης να τηγανιστεί με λίγο βούτυρο, μαζί με το δέρμα του, το οποίο είναι λεπτό και θρεπτικό, αρκεί προηγουμένως να έχει πλυθεί καλά. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γαρνιτούρα σε μια σαλάτα.
Το κολοκάσι, το 2002, πήρε τον τίτλο της καλύτερης σούπας λαχανικών στο φεστιβάλ της Νίκαιας για την κληρονομιά της γαλλικής κουζίνας.
Επίσης στην Βάδη- Βυρτενβέργη στην Γερμανία, πάνω από 90% της ρίζας αγκινάρας Ιερουσαλήμ χρησιμοποιείται για την παραγωγή ποτού που ονομάζεται «Topinambur», «Τόπι» ή «Rössler», ενώ στην Ελλάδα περιέχεται σε εμπλουτισμένους χυμούς.

 Στην πραγματικότητα είναι ένα λαχανικό ρίζας που μαγειρεύεται σχεδόν σαν την πατάτα και είναι πολύ διαδεδομένο στην Ικαρία και την Κύπρο, όπου το προτιμούν με χοιρινό.

 Η ποικιλία αυτή είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, ενώ παρουσιάζει και πολύ υψηλά επίπεδα σιδήρου, βοηθώντας μας να καταπολεμήσουμε το αίσθημα κούρασης και να διατηρήσουμε σωστό ρυθμό στο μεταβολισμό μας.

Ταυτόχρονα περιέχει προβιοτικές ίνες και είναι πλούσια σε ινουλίνη, η οποία βοηθά την υγεία και κινητικότητα του εντέρου.

Ο ηλίανθος ο κονδυλόριζος είναι το λουλούδι του Οκτωβρίου. Όταν ο Ηλίανθος τελειώνει τον κύκλο του, ο κοντινός συγγενής του ο μικρότερος ηλίανθος βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη, και ομορφαίνει τον τόπο με τα λουλούδια του. Είναι ένα  ανθεκτικό φυτό που κοσμούσε πολλές αυλές παλιότερα, χωρίς οι περισσότεροι να φανταζόμαστε τα οφέλη του. Έπεσα επάνω του αναζητώντας εικόνες για τον Ηλίανθο,και συνειδητοποίησα πως είναι από τα λουλούδια που χάθηκαν από την γειτονιά μας. Αλλά φαίνεται λογικό, αφού χρειάζεται ήλιο για να αναπτυχθεί κανονικά,και έχουμε πια γεμίσει πολυκατοικίες.

 Σαν λουλούδι, για πολλά χρόνια  κοσμούσε την είσοδο του πατρικού μου σπιτιού-στον μπροστινό μας κήπο. Σήμερα εκεί, δεν ευδοκιμούν ούτε τα ανθεκτικά γεράνια, πόσο μάλλον οι ήλιοι. Αλλά δεν είχε συζητηθεί ποτέ πως μπορεί και να τρώγεται. Περίεργο, γιατί η γιαγιά μας ήξερε πολλά για τα φυτά. Μετά την αναφορά στους τόσο χρήσιμους Ηλίανθους, θεώρησα καλό να αφιερώσω λίγο χρόνο και γι'αυτό, στα πλαίσια της καταγραφής γνωστών και άγνωστων φυτών, που αν χρειαστεί μπορούμε να καταναλώσουμε.
Φυτά για το μέλλον
Με σημείο αναφοράς όμως  την Αθήνα, μια αμηχανία την αισθάνομαι . Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από την πρώτη μου προσπάθεια να καταγράψω τα βρώσιμα είδη  που μπορεί να συναντήσει κάποιος στη φύση και λόγω της έλλειψης πληροφόρησης τα προσπερνά, δεν ασπάζομαι εύκολα νέες συνήθειες στη διατροφή,και είμαι επιφυλακτική με προϊόντα που δεν έχω δοκιμάσει. Αλλά όπως θα διαπιστώσετε και πιο κάτω, μπορεί να είναι χρήσιμο φυτό για την παρασκευή αλκοόλ,ή  για  ζωοτροφή. Ας του δώσουμε λοιπόν λίγο  χώρο.

Καλλιέργεια και χρήσεις

 Σαν γρήγορα αναπτυσσόμενο φυτό μπορεί να καλλιεργηθεί εποχιακά για το καλοκαίρι,και πριν τα φυτά φτάσουν σε μεγάλο ύψος  να κοπούν.

Τον Οκτώβριο μετά τη ανθοφορία του τα πράσινα μέρη του φυτού  ξεραίνονται, αλλά οι κόνδυλοι που βρίσκονται στις ρίζες, συνεχίζουν να ζουν μέχρι την άνοιξη που είναι και η εποχή της φύτευσις τους.

Είναι φυτό πολυετές, της οικογένειας Asteraceae ή Compositae, με άνθη  ερμαφρόδιτα  που γονιμοποιούνται από μέλισσες και άλλα έντομα.

Απαντάται σε πεδιάδες και στις άκρες των δρόμων,σε ηλιόλουστες και υγρές τοποθεσίες σε υψόμετρα από 0-800 μέτρα.
Δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις όσον αφορά την μηχανική σύσταση και το pH του εδάφους.

Πολλαπλασιάζεται με ΣΠΟΡΟ και ΚΟΝΔΥΛΟΥΣ.
Η σπορά γίνεται στα τέλη χειμώνα και η φύτευση των κονδύλων νωρίς την άνοιξη.

Συνώνυμα:  αγκινάρα  ηλίανθος,  αγκινάρα  της Ιερουσαλήμ,στην Κύπρο το λένε κολοκασούδιν,και γλυκοκολόκασον.
Είναι ένα ανθεκτικό φυτό, κατάλληλο για πολλά εδάφη, αλλά προοδεύει καλύτερα και παράγει πολλούς κονδύλους σε φωτεινά, αμμώδη, ή αργιλώδη  εδάφη, καλά στραγγιζόμενα.

Μπορεί να αυξηθεί  και σε  πολύ φτωχά χώματα, αλλά όχι στη σκιά.

 Έχει βρεθεί και σε περιοχές όπως η Αλάσκα !!! αλλά τα φυτά  εκεί στα Βόρεια δεν κάνουν λουλούδια.

Ανέχεται τους ισχυρούς ανέμους, τόσο τις καυτές όσο και τις χαμηλές θερμοκρασίες, αλλά όχι την έκθεση στη  θάλασσα.

 Το φυτό είναι  κατάλληλο σε οποιοδήποτε έδαφος και κλίμα, και  ευδοκιμεί όπου και το καλαμπόκι (Zea mays).
Ο πρώτος παγετός χαλάει τα κοτσάνια και τα φύλλα, αλλά οι κόνδυλοι μπορούν να αντέξουν στην ψύξη για μήνες.

Φυτεύονται έξω στις μόνιμες θέσεις τους στα τέλη της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού όπως και οι πατάτες, σε βάθος 10 cm. και καλύπτονται με χώμα.

 Η συγκομιδή των κονδύλων  γίνεται στο τέλος του φθινοπώρου ή το χειμώνα

 Αν συγκομιστούν  νωρίς, θα πρέπει  να αποθηκευτούν  καλυμμένοι με άμμο ή χώμα, έτσι ώστε να αποκλειστούν από το φως και τον αέρα , διαφορετικά θα πάρουν ένα σκούρο χρώμα.

Οι κόνδυλοι είναι αρκετά μεγάλοι, γίνονται μέχρι 10 εκατοστά  σε μήκος , αλλά τείνουν να μαυρίζουν και να χάνουν την υγρασία τους όταν μένουν εκτεθειμένοι, έτσι είναι καλύτερο να αφήνονται στο έδαφος και να συγκομίζονται όταν χρειάζονται Μπορούν να μείνουν στο έδαφος  έως  και 20 εβδομάδες.Οι αποδόσεις κυμαίνονται από 1 - 2 kg ανά τετραγωνικό μέτρο.Στο τέλος του καλοκαιριού, κόβουμε  τα  μακριά κοτσάνια και όποια  λουλούδια έχουν μείνει. Τα φυτά κινδυνεύουν  κυρίως από τους γυμνοσάλιαγκες.
 Σε κάθε περίεργο κομμάτι  εδάφους,  που είναι ακατάλληλο για άλλα λαχανικά, ο  ηλίανθος ο κονδυλόριζος  θα δώσει πάντα μια καλή σοδειά.  Όταν τα φυτά φτάσουν περίπου το ένα μέτρο, χρειάζονται στήριξη ή κάποιο ανάχωμα γύρω από τη βάση  τους διαφορετικά γέρνουν και μπορεί να σπάσουν.
Σαν είδος μπορεί να δράσει σαν ζιζάνιο για άλλες καλλιέργειες αν αφεθεί ανεξέλεγκτο, καθώς ακόμη και ένα μικρό κομμάτι της ρίζας θα εξαπλωθεί άναρχα αν αφεθεί στο έδαφος.


Είναι επιθυμητό να αλλάζει το έδαφος που σπέρνονται οι κόνδυλοι κάθε τρία χρόνια, γιατί όταν παραμένουν στο ίδιο σημείο πολύ καιρό, χάνουν σε μέγεθος και ποιότητα.

Η ρίζα με κόνδυλο

Βρώσιμα μέρη: Οι  κόνδυλοι   τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι.Αναπτύσσουν μια ευχάριστη γλυκύτητα κατά τη διάρκεια του χειμώνα, ειδικά αν συλλεχθούν μετά από  παγετούς. Διαφορετικά είναι καλύτεροι ψημένοι, και μπορούν να μαγειρευτούν  όπως και οι πατάτες. Πολλές φορές χρησιμοποιούνται σαν υποκατάστατό τους. Έχουν παρόμοια  υφή, αλλά πιο γλυκιά γεύση. Κομμένοι -ωμοί-σε λεπτές φέτες, είναι κατάλληλοι  για  σαλάτες.Ψημένοι και αλεσμένοι, είναι ένα υποκατάστατο  του καφέ. Σαν πουρές  συνοδεύουν όμορφα  ψητά κρέατα.
Οι υδατάνθρακες που περιέχουν οι κόνδυλοι έχουν  την τάση να  μαλακώνουν πολύ όταν  βράζουν, και διατηρούν καλύτερα την υφή τους αν ψηθούν στον ατμό.
Μπαίνουν σαν γέμιση σε πίτες  αλμυρές ή γλυκές με φρούτα, τζίντζερ, σταφίδες, κ.ά.

Ηλίανθος ο κονδυλόριζος

Οι κόνδυλοι είναι πλούσιοι σε ινουλίνη, ένα άμυλο που το σώμα δεν μπορεί να χωνέψει, έτσι παρέχουν κορεσμό χωρίς πολλές θερμίδες.Όμως  μπορεί να προκαλέσουν τυμπανισμό και, σε ορισμένες περιπτώσεις, γαστρικό άλγος. 

 Μερικοί άνθρωποι δεν είναι καθόλου  ανεκτικοί  στην ινουλίνη, και θα πρέπει να είναι προσεκτικοί με την ποσότητα.

Αντίθετα με τους περισσότερους κονδύλους, αλλά όπως και με άλλα φυτά της οικογένειας Asteraceae (συμπεριλαμβανομένης της αγκινάρας), οι κόνδυλοι του ηλίανθου αποθηκεύουν τους υδατάνθρακες σαν ινουλίνη (δεν πρέπει να συγχέεται με την ινσουλίνη), αντί  αμύλου.Γι'αυτό το λόγο χρησιμεύουν σε πολλά τρόφιμα σαν σημαντική πηγή διαιτητικών ινών,και ως υποκατάστατο ζάχαρης.

Η καθαρή ινουλίνη έχει μια γλυκαντική ισχύ 30% αυτής της ζάχαρης και  «προφίλ γλυκύτητας» πολύ όμοιο με τη ζαχαρόζη.

Αναφέρεται  πως έχει χρησιμοποιηθεί ως καθαρτικό, αφροδισιακό, χολαγωγό, διουρητικό, σπερματοπαραγωγό, τονωτικό, και ήταν μια λαϊκή θεραπεία για το διαβήτη και  τους ρευματισμούς, όπως και ο Ηλίανθος τα παλιότερα χρόνια.

Ο Ηλίανθος παρέχει 650 mg καλίου ανά 1 φλιτζάνι (150γρ) ή μερίδα. Έχει επίσης μεγάλη περιεκτικότητα σε σίδηρο, φυτικές ίνες(12%)  νιασίνη, θειαμίνη, φώσφορο και χαλκό.
Στη  Γερμανία, μεγάλες ποσότητες  της ρίζας   χρησιμοποιούνται για να παράγουν ένα είδος μπράντυ που ονομάζεται " Topinambur " ή " Rossler". με άρωμα  φρουτώδες και  ελαφρώς γλυκιά γεύση.

Rossler

Οι βολβοί πλένονται και ξηραίνονται σε φούρνο πριν από τη ζύμωση και την απόσταξη.
Άλλες χρήσεις
Οι κόνδυλοι  χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία για την παραγωγή αλκοόλ(λέγεται ότι είναι καλύτερης ποιότητας από των ζαχαρότευτλων)
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ζωοτροφή, αλλά θα πρέπει  πρώτα να πλένονται πριν δοθούν  στα περισσότερα ζώα, εκτός από τους χοίρους που τους τρώνε απευθείας από το έδαφος.
Τα φυτά είναι μια καλή πηγή βιομάζας.

Εδώ μια άγρια ποικιλία.

Από τους Ινδιάνους  της Βόρειας Αμερικής  έχουν καλλιεργεί ως τρόφιμα από την αρχαιότητα , και συνεχίζουν έως σήμερα. Στην Ευρώπη τους γνωρίσαμε εδώ και 300 χρόνια ,κυρίως σαν φυτό κήπου και όχι σαν τροφή.
Στη δεκαετία του 1980 στις ΗΠΑ, έγινε μια προσπάθεια εκτεταμένης καλλιέργειας της αγκινάρας της Ιερουσαλήμ και  μεγάλες εκτάσεις φυτεύτηκαν από τους αγρότες στις μεσοδυτικές πολιτείες. Όμως το αγοραστικό κοινό δεν ανταποκρίθηκε  και η μικρή ανταπόκριση στην αγορά  των κονδύλων είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί αγρότες να χάσουν τις οικονομίες τους.
Το φυτό όπως είναι φυσικό απέκτησε μια "κάποια" κακή φήμη.
****
Η ινουλίνη είναι ένας φυσικός πολυσακχαρίτης που παράγεται από πολλά είδη φυτών, κυρίως από ρίζες ή ριζώματα.

 Πρόκειται για ένα συστατικό με ήπια γλυκιά γεύση,που χρησιμοποιείται συχνά πλέον στα επεξεργασμένα τρόφιμα ως υποκατάστατο της ζάχαρης, και ως διαιτητικό συμπλήρωμα.

Τα οφέλη της  για τον ανθρώπινο οργανισμό είναι πολλά, αφού συντελεί στην απορρόφηση του ασβεστίου και του μαγνησίου, ενώ βοηθά και στην ανάπτυξη φυσικών βακτηρίων του εντέρου. Επιπλέον, η χρήση της  δεν προκαλεί αύξηση των επιπέδων των τριγλυκεριδίων και θεωρείται κατάλληλη ουσία για τους διαβητικούς.  Άλλες μελέτες για τον μεταβολισμό των λιπιδίων έχουν επισημάνει μια αξιοσημείωτη μείωση των ολικών τριγλυκεριδίων και μια βελτίωση της σχέσης μεταξύ της χοληστερόλης HDL και χοληστερόλης LDL, όπου χορηγήθηκαν  ακόμη και σχετικά μικρές ποσότητες ινουλίνης.

Γνωστά φυτά με υψηλές συγκεντρώσεις ινουλίνης είναι το σκόρδο, το κρεμμύδι, η πικραλίδα, ο ηλίανθος και η κολλιτσίδα.

Πηγή: http://www.medisense.gr/diet/inoylini.html

Πηγή:

Διαδίκτυο
 http://www.kastoria.gr

 συλλογή κονδύλων από Βέροια (14/11/2013)