Σήμερα καταλάθος, συνάντησα 5 δένδρα Δαφνοκέρασου, στα οποία γινόταν χαμός από μέλισσες, κουβαλούσαν νέκταρ και γύρη σαν τρελές μέχρι αργά το απόγευμα, μια και η συνεχή βροχόπτωση των προηγούμενων ημερών τις είχε κλείσει μέσα.
Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα.
Δαφνοκέρασος (Βοτ.). Κοινή ονομασία του είδους δικοτυλήδονων
φυτών Prunus laurocerasus της οικογένειας των ροδιδών. Είναι αειθαλής, καλλωπιστικός
θάμνος, ύψους 2-6 μ.
Κατάγεται πιθανώς από τη δυτική Ασία και σήμερα συναντάται
στις παραμεσόγειες περιοχές και στα Βαλκάνια.
Φέρει λογχοειδή, δερματώδη και γυαλιστερά φύλλα, και μικρά
λευκά άνθη, με πολύ γύρη και νέκταρ, σε μασχαλιαίο ή επάκριο βότρυ.
Ανθίζει τον Απρίλιο.
Ο καρπός του είναι ωοειδής και μελανωπή δρύπη, που αποτελεί
τροφή για τα πουλιά.
Είναι φυτό ανθεκτικό στο ψύχος και ευδοκιμεί σε ποικιλία
εδαφών, αρκεί να υπάρχει καλή στράγγιση.
Καλλιεργείται σε κήπους για το ωραίο του φύλλωμα.
Στην Ελλάδα είναι επίσης γνωστό με τις ονομασίες δαφνοκερασιά,
ροδαφινιά και λαουροκέρασος.
Είναι δηλητηριώδες φυτό.Τα φύλλα του δ., καθώς και τα
σπέρματά του, περιέχουν υδροκυάνιο γι’ αυτό και είναι πολύ τοξικά.
Χρειάζεται ηλιόλουστα σημεία και έχει μέτριες απαιτήσεις σε
νερό. Σαν φυτοφράχτης είναι πολύ δημοφιλές φυτό στις χώρες της βόρειας Ευρώπης.
Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα.
2 σχόλια:
Δεν το έχω ξαναδεί. Μια που είναι και πανέμορφο λέω να φυτέψω μερικά γύρω στο μελισσοκομείο μου.
Άραγε δεν είναι τοξικό για τις μέλισσες;
Δημοσίευση σχολίου