Smilax aspera ή Αρκουδόβατος: Το μελισσοκομικό φυτό του Φθινοπώρου

• Αρκουδόβατος: Ένας πραγματικός μελισσοκομικός θησαυρός!!!
  
  
  Αναρριχώμενο πολυετές φυτό .
  
  
  Είναι δίοικο φυτό, δηλαδή έχουμε διαφορετικά αρσενικά και θηλυκά φυτά.
  
  
  Τα φύλλα του είναι δερματώδη και καρδιόσχημα. Οι βλαστοί του από τη στιγμή που θα αναρριχηθούν σε κάποιο δέντρο και σε αυτό βοηθούν οι 2 έλικες που έχουν στη βάση των μίσχων αποκτούν μεγάλο μήκος και πλέκονται τόσο πυκνά που μπορούν να σκοτώσουν το δέντρο όπου αναρριχώνται.
  Τα στελέχη του είναι γεμάτα με γυριστά αγκάθια, που σε κάποιον απρόσεκτο προσφέρουν μια πολύ επώδυνη εμπειρία.
  Από την άλλη, τα αγκάθια αυτά προσφέρουν ένα πολύ καλό καταφύγιο σε μικρόσωμα ζώα όταν θέλουν να αποφύγουν τους μεγαλύτερους σε μέγεθος εχθρούς τους.
  Ξεκινάει την ανθοφορία του από τέλος Αυγούστου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου στις πιο δροσερές περιοχές.................
  Τα μικρά και λευκά-ρόδινα άνθη του έχουν μια ευχάριστη και πολύ δυνατή, σχεδόν μεθυστική, μυρωδιά.
   Μετά τη γονιμοποίηση βγάζει και τις ράγες του, τους κόκκινους καρπούς του, που είναι μια καλή πηγή τροφής για τα πουλιά και τους ανθρώπους.
  Συχνά βλέπουμε την ίδια περίοδο ανθοφορία και καρποφορία.
  Είναι από τα λίγα φυτά που ανθοφορούν το φθινόπωρο, και αυτό το κάνει χρήσιμο μελισσοκομικό φυτό μιας και προσφέρει γύρη και νέκταρ σε μια δύσκολη εποχή για τα μελίσσια.
  Θα το βρούμε να αναρριχάται κυρίως σε κορμούς δέντρων και θάμνων ή και σε φράχτες και μπορεί να φτάσει και τα 4 μέτρα ύψος.
  
  
  Προτιμά περιοχές με υγρασία και πυκνή βλάστηση.
  
  
  Θα το βρούμε και σε χαμηλά υψόμετρα, συχνά κοντά στη θάλασσα ή μέσα σε ελαιώνες, αλλά και σε δάση, κυρίως πευκοδάση, μέχρι 1.200 μέτρα υψόμετρο.
  
  Ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης τον θεωρούσαν αντίδοτο για όλα τα δηλητήρια: σμίλαξ τραχεία· [οι δε ηπατίτις, οι δε καλυκάνθεμον, οι δε κυνόσβατον, οι δε ανίκητον, οι δε ηλιόφυτον, οι δε ανατολικόν, οι δε δυτικόν, οι δε ελξίνη, οι δε κλύμενον, Αιγύπτιοι λυιαθή, οι δε κόνυσσον, Ρωμαίοι μεργίνα, οι δε βούλουκρουμ λέντουμ, Θούσκοι ραδία]. Τα μεν φύλλα έχει περικλυμένω όμοια και κλήματα πολλά, λεπτά, ακανθώδη ως παλίουρος ή βάτος, ελίσσεται τε περί τα δένδρα άνω και κάτω νεμομένη· καρπόν δε έχει βοτρυοειδή, πεπανθέντα ερυθρόν, υποδάκνοντα ηρέμα τη γεύσει, ρίζαν σκληράν, παχείαν· φύεται εν τόποις ελώδεσι και τραχέσι. Ταύτης τα φύλλα και ο καρπός θανασίμων εστίν αντίδοτα προπινόμενα και επιπινόμενα. Παραδέδοται δ ότι, αν τις αρτιγενεί παιδίω τρίψας τι τούτων δω καταπιείν, υπ ουδενός δηλητηρίου.
  ΕΔΩΔΙΜΟΤΗΤΑ
  Οι τρυφεροί βλαστοί τρώγονται ωμοί ή μαγειρεμένοι όπως τα λαχανικά.
  Οι έλικες τρώγονται επίσης.
  Η ρίζα χρησιμοποιείται για να φτιαχτεί το ποτό σαρσαπαρίλλα (sarsaparilla) και άλλες μπίρες, καθώς και τα φυτικά ροφήματα, όπως το δημοφιλές baba roots από την Τζαμάικα.
  Οι ρίζες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε σούπες ή να φαγωθούν μαγειρευτές.
  Τα μούρα (οι κόκκινοι καρποί) μπορούν να καταναλωθούν τόσο ωμοί όσο και μαγειρεμένοι.
  ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
  Από τις ώριμες έλικες λαμβάνεται μια κόκκινη χρωστική ουσία που χρησιμοποιείται στην βαφική. Το φυτό επίσης συχνά καλλιεργείται ως αδιαπέραστος φράκτης στους κήπους.
  ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
  Η ρίζα χρησιμοποιείται στην Ιατρική διότι έχει μαλακτικές, απολυμαντικές, καθαρτικές, εφιδρωτικές, διουρητικές, διεγερτικές και τονωτικές ιδιότητες. Ως ομοιοπαθητικό φάρμακο σχετίζεται έντονα με το ουροποιητικό σύστημα και το δέρμα. Χρησιμοποιείται κυρίως σε οξέα περιστατικά, σε ουρολοιμώξεις, δυσουρία (χαρακτηριστικός ο πόνος στο τέλος της ούρησης), κυστίτιδες, κολικό νεφρού, αιματουρία, πυουρία, πέτρες νεφρών ή ουροδόχου κύστης, ιζηματώδη ούρα. Επιπρόσθετα θεωρείται ένα από τα καλύτερα φάρμακα αποτοξίνωσης και χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση του σωματικού και ψυχικού στρες και την χαλάρωση του σώματος.
  Η ρίζα έχει όλα τα συστατικά του φαρμάκου που κυκλοφορεί με το όνομα sarsaparilla και χρησιμοποιείται σαν αντιοξειδωτικό για τον καθαρισμό του αίματος, την καταπολέμηση βακτηρίων, την προστασία του συκωτιού, την αύξηση της ούρησης, τη διέγερση της πέψης και πολλές άλλες δράσεις.
  Ακόμη το φυτό έχει χρησιμοποιηθεί σαν φυτικό φάρμακο για την χαλάρωση των μυών, ρευματικού πόνου, ως διουρητικό, εφιδρωτικό, διεγερτικό και έχει χρησιμοποιηθεί παραδοσιακά για τη θεραπεία της υπέρτασης, διαβήτη, πεπτικές διαταραχές και δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης.
  Τέλος τα ώριμα φρούτα πιέζονται και εφαρμόζονται στο δέρμα για τη θεραπεία της ψώρας.
  Η Σμίλαξ, σύμφωνα με ένα μύθο της αρχαίας μυθολογίας (εννοείται ότι κυκλοφορούν πολλές εκδόσεις), ήταν μια πολύ όμορφη νύμφη, την οποία ερωτεύτηκε ο θνητός Σπαρτιάτης Κρόκος. Ο Ερμής με τη σειρά του ερωτεύεται τον Κρόκο και όπως γίνεται σε όλους τους μύθους, τον μεταμορφώνει στο γνωστό φυτό κρόκο. Μετά από αυτή την τραγική εξέλιξη, μπαίνει στο πλάνο και η Αφροδίτη, η οποία με τη σειρά της μεταμορφώνει τη λυπημένη νύμφη σε εύοσμο αναρριχητικό φυτό που θα ανθίζει την ίδια περίοδο με τον κρόκο. Τώρα γιατί λέγεται αρκουδόβατος η Smilax aspera οι
  γνώμες διίστανται. Πιστεύω ότι η πιο κατάλληλη ερμηνεία είναι τα φοβερά και πολλά αγκάθια στους
  βλαστούς της, που μοιάζουν με νύχια αρκούδας ή και το πιο λογικό να αποτελεί βασική τροφή για τις
  αρκούδες αφού έχει τόσα πολύτιμα συστατικά.
  Βιβλιογραφία
  - Polunin O. and Huxley A. “Flowers of the Mediterranean”
  - Niebuhr A. D. “Herbs of Greece
  - A pleasant little book about Greek herbs”
  - Facciola S. “Cornucopia, A source book of edible plants”
  - Wikipedia
  - Holtom J. and Hylton W. “Complete guide to herbs. A good herbal”
  - E.E.O.I. | - Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής | - Κλασική Ομοιοπαθητική
  - Chiej. R. Encyclopaedia of Medicinal Plants. Covers plants growing in Europe. Also gives other interesting information on the plants. Good photographs
  - Smilax aspera in the medical world effect of selected chemical ingredients from Smilax aspera on some biological activities in rats and mice Lap Lambert Academic Publishing (09-11-2011)
  - Manandhar N. P. “Plants and people of Nepal”
  Πιο πλούσια βιβλιογραφία που τεκμηριώνει τα παραπάνω μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα: Αρχαία
  Θουρία - Βιοποικιλότητα: http://kentromeletisarxaiasthourias.wordpress.com/
  Δρ. Γιώργος Σκούρας
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
  
• http://pyrgostrifylias.blogspot.gr/2013/04/blog-post_871.html 
• https://laspistasteria.wordpress.com/2011/11/09/smilax-aspera/
• wikipedia
• 
  
  

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΑΠΑΚΙΑ ΤΥΠΟΥ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ....

http://beeclubpellas.blogspot.gr/2013/11/blog-post_17.html

ΣΥΓΚΡΙΣΗ :ΚΑΠΑΚΙ ΠΑΛΑΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ''ΝΟΜΑΔΙΚΗ'' ΜΕ ΚΑΠΑΚΙ ΤΥΠΟΥ ''ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ''

 Παίρνοντας αφορμή την απορία του πολύ καλού φίλου νέου μελισσοκόμου Θόδωρου από την Κομοτηνή(με το εξαιρετικό κόκκινο κρασί!!!) για το πως είναι το καπάκι παλαιού τύπου ''Νομαδική''!!!, λαμβάνοντας υπόψιν και τα σχόλια του Γιάννη( και εμείς έχουμε δουλειές αλλά δεν χανόμαστε έτσι..) και του π.Σπύρου(πάντα σωστός στις αναρτήσεις),του Γιάννη  είπα να μοιραστώ τους προβληματισμούς που με απασχολούν εδώ και καιρό με φίλους πιο έμπειρους, πιο παλιές ''καραβάνες''!!!
Γύρω στα 1990, εάν δεν κάνω λάθος, παρακαλώ διορθώστε με( για ιστορικούς λόγους) , λανσαρίστηκε σαν νέο καπάκι το τύπου ''Αυστραλίας'', το οποίο αμφιβάλλω εάν κυκλοφορεί στην γενέτειρα του Αυστραλία!!!(εάν τελικά όντως γεννήθηκε εκεί ή κάπου στην Ελλάδα!!!), με λίγα πλεονεκτήματα αλλά κατά την γνώμη μου με περισσότερα και πιο σοβαρά μειονεκτήματα.

 Αρχικά, ας παρουσιάσουμε το καπάκι παλαιού τύπου ''Νομαδική''!!!

 αποτελείται απο τρία μέρη:

1. το εξωτερικό καπάκι από ξύλο, παντού!!, και λαμαρίνα διαστάσεων 47 cm πλάτος  Χ 58 cm μήκος Χ 7,5 cm ύψος(θα προτιμούσα να είναι μακρύτερο)  με 1,5 cm  πάχος ξύλου
2. το εσωτερικό καπάκι(χειμωνιάτικο)
3. το καπάκι μεταφοράς με σίτα

 το εξωτερικό καπάκι από ξύλο(στο οποίο υπάρχει η παραλλαγή με ελεγχόμενη τρύπα στην μέση)

το εσωτερικό καπάκι(χειμωνιάτικο) 51cm Χ 42 cm  με 2 cm ύψος(καλύτερα είναι για να χωρούν και τα σακχαροζύμαρα να είναι 3-4 cm ) και 4,5cm βάθος- περιμετρικά

 καπάκι μεταφοράς με σίτα 51cm Χ 42 cm  με 3 cm ύψος και 5,0cm βάθος- περιμετρικά

 η εσωτερική πλευρά

το ύψος από το δάπεδο είναι 36 cm (με το καπάκι μεταφοράς)

το ύψος από το δάπεδο: με το καπάκι μεταφοράς + χειμωνιάτικο καπάκι είναι 38 cm

το ύψος από το δάπεδο: με το καπάκι μεταφοράς + χειμωνιάτικο καπάκι + εξωτερικό καπάκι είναι 40 cm

το καπάκι κατα μήκος περισσεύει κατά 4 cm δηλ. το σώμα της κυψέλης ειναι 51cm + 1,5 cm πάχος καπακιού +1,5cm πάχος καπακιού =54cm, το εξωτερικό καπάκι ειναι 58cm μήκος άρα περισσεύουν 4 cm

από τα πλάγια περισσεύουν 2 cm

το ''περίφημο'' καπάκι τύπου ''Αυστραλίας'' 7,5 cm σε ύψος

τα γνωστά προβλήματα με την υγρασία(στα σόκορα)

το ύψος από το δάπεδο: κινητή βάση + γονοφωλιά + καπάκι τύπου ''Αυστραλίας'' είναι 40 cm το ίδιο με το πλήρες καπάκι παλαιού τύπου(καπάκι μεταφοράς + χειμωνιάτικο καπάκι + εξωτερικό καπάκι).
Εάν αφαιρέσουμε το χειμωνιάτικο καπάκι, γλιτώνουμε 2 cm σε ύψος.

Πλεονεκτήματα (+)χρήσης σε καπάκι παλαιού τύπου ΄΄Νομαδική΄΄:

• Άριστη διαχείμανση τον χειμώνα(πλήρη μόνωση, έλλειψη υγρασίας).
• Άριστη συμπεριφορά στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού(καύσωνα).
• Άριστη μεταφορά ειδικά σε πλοία(πχ Θάσο, Σποράδες, Κυκλάδες, Δωδεκάνησσα), κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, από στεριά σε νησί,απο νησί σε νησί.
• Αύξηση διάρκειας ζωής των κυψελών( κινητές βάσεις, γονοφωλιά) λόγω μικρότερης επαφής των ξύλινων μερών  με το νερό της βροχής.
• τα μελίσσια είναι πιο κοντά στην φυσική τους φωλιά( το μελίσσι θέλει ΤΑΒΑΝΙ!!!).
• ευκολότερη συλλογή πρόπολης, με σίτες πρόπολης που εξέχουν, χωρίς κίνδυνο από υγρασία.

Μειονεκτήματα (-)χρήσης σε καπάκι παλαιού τύπου ΄΄Νομαδική΄΄:

• Κατά την μεταφορά, επειδή προεξέχουν τα καπάκια ,γύρω-γύρω,θα πρέπει να βγαίνουν και οι κυψέλες μονές ή πολυόροφες να μένουν μόνο με το καπάκι μεταφοράς με σίτα και τα καπάκια ''πιάνουν'' περίσσειο χώρο στο φορτηγό μεταφοράς.
• Αυξημένο κόστος υλικών πλήρης κυψέλης(καπάκι μεταφοράς + χειμωνιάτικο καπάκι + εξωτερικό καπάκι).
• Αυξημένο βάρος κυψέλης λόγω πολλών υλικών.
• Επιβάλλεται η χρήση βαριού αντικειμένου(πέτρα, τούβλο) πάνω στο καπάκι, διότι είναι επιρρεπή στους δυνατούς ανέμους. 
• Δυσκολία στην χρήση ζυμαριού(ειδικά εάν ήταν πάνω από 3 cm ύψος δεν χωρούσε) και πιάτου με σιρόπι.

Πλεονεκτήματα (+)χρήσης σε καπάκι τύπου ''Αυστραλίας'':

• Γρήγορη μεταφορά και ντάνιασμα στα φορτηγά μεταφοράς
• Γρήγορη επιθεώρηση στον μισό χρόνο(έλεγχος, τροφοδοσία τροφών).
• Μειωμένο κόστος υλικών πλήρης κυψέλης( μόνο ένα καπάκι τύπου ''Αυστραλίας'' παρά τρία μέρη).
• Μειωμένο βάρος κυψέλης.

Μειονεκτήματα (-)χρήσης σε καπάκι τύπου ''Αυστραλίας'':

• Χείριστη διαχείμανση τον χειμώνα(απουσία μόνωσης, κίνδυνος υγρασίας).
• Χείριστη συμπεριφορά στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού(καύσωνα).
• Χείριστη μεταφορά ειδικά σε πλοία(πχ Θάσο, Σποράδες, Κυκλάδες, Δωδεκάνησσα), κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, από στεριά σε νησί,απο νησί σε νησί ,λόγω μη επαρκούς αερισμού από τις πενιχρές τρύπες αερισμού(που συνήθως είναι σφραγισμενες με πρόπολη) με άμεσο κίνδυνο θερμοπληξίας.
• Μικρότερη διάρκειας ζωής των κυψελών( κινητές βάσεις, γονοφωλιά, καπάκια) λόγω μεγαλύτερης επαφής των ξύλινων μερών  με το νερό της βροχής και τον ήλιο.
• Σχηματισμός ''γλωσσών'' απο κηρήθρα μεταξύ των πλαισίων και το καπακιού.

 Προσωπική μου γνώμη είναι ότι το καπάκι τύπου ''Αυστραλίας'' είναι η πηγή των περισσότερων προβλημάτων στην σύγχρονη μελισσοκομία( προβληματική διαχείμανση, παράλογες απώλειες μελισσών κατά τον χειμώνα, δύσκολο ξεκίνημα την άνοιξη, ασθένειες λόγω πλήρους εξασθένησης των μελισσών,κλπ).