Θέλω να παρουσιάσω ένα εξαιρετικό βιβλίο, για τα ελληνικά δεδομένα, σχετικά με την καλλιέργεια Αρωματικών-Φαρμακευτικών φυτών και Αρωματικών Ελαίων, το οποίο μπορεί να γίνει οδηγός ολικής ανατροπής για πολλά πράγματα στον χώρο της μελισσοκομίας στην χώρα μας.
Η μελισσοκομία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την χλωρίδα(αυτοφυή ή καλλιεργούμενη) της κάθε περιοχής.
Ανέκαθεν πίστευα πως η μελισσοκομία είναι μέρος ενός γενικότερου συνόλου σε κάθε γεωγραφική περιοχή, που περιλαμβάνει το γενικότερο περιβάλλον(χλωρίδα, πανίδα).
Το περιβάλλον αυτό, εάν είμαστε τυχεροί και γλύτωσε από τον πολιτισμό μας, και είναι πλούσιο σε είδη αυτοφυών φυτών( πεύκα, θυμάρι, έλατα, εσπεριδοειδή, καστανιά, βελανιδιά, παλιούρι, ρείκι, φλαμουριά κλπ) ή καλλιεργούμενων( βαμβάκι, μηδική, καλαμπόκι, φακελωτή, ακακία, σοφόρα κλπ) τότε έχει καλώς.
Δυστυχώς, υπάρχει μια συνεχής υποβάθμιση της χλωρίδας στην χώρα μας( αθρόα και ανεξέλεγκτη ληστρική συλλογή αυτοφυών αρωματικών-μελισσοκομικών φυτών).
Σε αυτό φταίνε όλοι και ειδικά εμείς οι μελισσοκόμοι οι οποίοι κοντόφθαλμα, περιμένουμε από την Πολιτεία, να μας λύσει το πρόβλημα.
Η Πολιτεία με τα πολλά στραβά της, έδωσε πολλά κονδύλια μετά από προτάσεις των αρμόδιων φορέων των μελισσοκόμων, για έρευνα, μηχανήματα ,κτίρια, τροφές, εκπαιδεύσεις ΚΑΙ για εμπλουτισμό μελισσοκομικής χλωρίδας.
Δυστυχώς, λίγοι φορείς ανταποκρίθηκαν σε αυτό το μέτρο( φωτεινό παράδειγμα ο κ. Κόσκος –Αίγιο με συνεχή φύτευση από το 1982 μέχρι σήμερα πάνω από 180.000 μελισσοκομικά φυτά ). Περιμένουμε από τους άλλους να τα κάνουνε όλα, για μας.
Τα τελευταία χρόνια, η μελισσοκομία έχει προβλήματα που αυξάνονται σε αριθμό( νεονικοτεινοειδή(π.χ. GAUCHO, κλπ) στις μεγάλες εκτατικές καλλιέργειες, ατελείωτοι ψεκασμοί π.χ. πράσινο σκουλήκι) και ο απλός μελισσοκόμος ψάχνεται κυριολεκτικά να βρει μια λύση για το που θα μετακινήσει τα μελίσσια του στην διάρκεια του καλοκαιριού( μετά τις 10 Ιουλίου έως το πρώτο βάρεμα του πεύκου).
Παίρνοντας σαν έναυσμα την ανάρτηση του συναδέλφου http://melitimo.blogspot.com από το Πλατύ Ημαθίας, την δωρεάν αποστολή μου με μελισσοκομικούς σπόρους και τέλος από το παραπάνω βιβλίο θα ήθελα να εκμυστηρευθώ κάποιες σκέψεις και προβληματισμούς.
Πρόσφατα, μου τηλεφώνησε ένας συνάδελφος νέος επαγγελματίας μελισσοκόμος από την Πελοπόννησο με 300 κυψέλες , και μου έλεγε για το έλατο το οποίο δεν πήγε καλά φέτος και ότι δυσκολεύεται οικονομικά. Όταν τον ρώτησα ένα παράγει γύρη, βασιλικό πολτό και πρόπολη μου απάντησε αρνητικά με την αιτιολογία ότι δεν έχει χρόνο για τέτοια!!!!
Ο μελισσοκόμος πρέπει, εάν θέλει να επιβιώσει, να δώσει προστιθέμενη αξία στα προϊόντα που παράγει(μέλι, γύρη, βασιλικό πολτό, πρόπολη, κλπ) και να δημιουργήσει και νέες γεύσεις(!!!) πέραν από τις συνηθισμένες, στα πλαίσια της Μελισσοθεραπείας(Apitherapy).
Πως θα σας φαινόταν:
· μέλι από Σπαθόχορτο- Υπέρικο για νευρολογικά προβλήματα( στην Ιταλία καλλιεργούνται > 10.000 στρ για φαρμακευτική χρήση!!).
· μέλι από Λεβάντα, Λεβαντίνη ( στην Γαλλία καλλιεργούνται > 200.000 στρ για φαρμακευτική χρήση!! , στην ορεινή άγονη Προβηγκία( 800 m υψόμετρο).
· μέλι από Μέντα-Δυόσμο
· μέλι από Φακελωτή
· μέλι από Τσάι του Βουνού(Σιδηρίτης Sideritis scardica Gris)
· μέλι από Βασιλικό
· μέλι από Θυμάρι καλλιεργούμενο
· μέλι από Ρίγανη
· μέλι από Φασκόμηλο
· μέλι από Γαϊδουράγκαθο
Το μόνο φωτεινό παράδειγμα καλλιεργούμενων αρωματικών-φαρμακευτικών-μελισσοκομικών φυτών στην Ελλάδα είναι:καλλιέργεια κρόκου Κοζάνης-7500 στρ( στα σχέδια τους είναι να παράγουν φακελάκια για αφέψημα, τον κρόκο σε μίγμα με άλλα καλλιεργούμενα αρωματικά φυτά της περιοχής).
- · καλλιέργεια ρίγανης –Κιλκίς(ECOFARM AE)-8.000 στρ.
- · καλλιέργεια μεμονωμένων εκτάσεων από: λεβάντα, μέντα , φασκόμηλο, κλπ
Όπως ανέφερα και παραπάνω ανέκαθεν πίστευα πως η μελισσοκομία είναι μέρος ενός γενικότερου συνόλου σε κάθε γεωγραφική περιοχή στα πλαίσια μιας αγροτουριστικής προσέγγισης, παιδείας, κουλτούρας.
Συνεχίζεται…