ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ-ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ-ΚΩΣΤΑΣ ΓΑΒΡΑΣ

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Μ' άλαλο θυμό και πόνο μια αυτά πούκλεψαν θαμάζει,

Μια σιχένεται τον κλέφτη σύψυχα κι ανατριχιάζει

Ω! που ζώντας και που σκόνη, δίχως σχώριο να γροικήση,

Ν' ακλουθιέται η αχορτασιά του η ιερόσυλη με μίση,

Και η εκδίκηση ως τον τάφο και πιο πέρα, το όνομά του

Να το κυνηγά, στο πλάγι του μωρόδοξου Ηροστράτου,

Και σε φύλλα λεκιασμένα και γραμμές που καίνε ας γίνη

Ατελείωτα να στράφτουν εμπρηστές ναών κι Ελγίνοι,

Καταδικασμένοι αιώνια στο ίδιο ανάθεμα κι οι δυο τους,

Που ίσως στο στερνό θε νάβρης και τον πιο χειρότερό τους,

Ετσι ας στέκουν, να τους βλέπουν τα μελλούμενα τα χρόνια,

Αγαλμα άσειστο, με βάση μοναχή, την καταφρόνια.

(Lord Byron, Η Κατάρα της Αθηνάς, μτφρ. Στ. Μύρτας)


Την τιμωρία του δράστη, που εκμεταλλεύθηκε τη θέση του εις βάρος ενός υπόδουλου λαού, ζητεί από τη θεά Αθηνά ο λόρδος Βύρων, η πιο φιλελεύθερη φωνή της Ευρώπης την εποχή εκείνη, στο έργο του «Η Κατάρα της Αθηνάς». Γιατί πράγματι - στο έργο πάντα - η θεά καταριέται τον Ελγιν, τη γενιά του και τη χώρα του για την καταστροφή που επέφερε στο ιερό της. Οσο για «Το Προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ», όπως γράφει η κυρία Κεφαλληναίου, «είναι το ξέσπασμα της οργής του ποιητή για την κακή κατάσταση των νεοελλήνων και το σάλπισμά του για νέους αγώνες για την ελευθερία τους».

THE CURSE OF MINERVA

By
Lord Byron

(29 Απριλίου 1891)

---

A Satire about Lord Elgin and the famous Elgin Marbles. The marbles are an assortment of Greek Antiquities that were taken from the Acropolis in Athens by Lord Elgin and shipped to England. This occurred at the same time Lord Byron was in Greece. The convent Byron stayed at was situated just below the Acropolis. The artist who did the sketches for Lord Elgin was also staying at the convent.

Over the years, Greece has petitioned for the return of the marbles, but as of this date, they remain at the British Museum.

Byron had not meant this poem for publication but a pirated edition was released in 1815 by a Philadelphia publisher. When he heard of this, Byron wrote to his publisher, John Murray, on March 6, 1816

". . . except "the Curse of Minerva"--(which I disown as stolen & published in the miserable & villainous copy in the Magazine) it was not & is not meant for publication. . ."

Although it remained suppressed according to his wishes, The Curse of Minerva was eventually published four years after his death in 1828.

There is another notation I would like to mention. Before the date Byron had intended to suppress the poem, he wrote to John Murray, on October 4, 1812, about a change he had intended to make in the Curse of Minerva.

". . . In the proof from the "Curse" alter this line "Whose arts and arms but live in poets' lore" to "Whose arts revive, whose arms avenge no more." Remember this."

This correction was not made, probably because the revised printing which he apparently contemplated was not accomplished.

I have made this correction in this copy of the poem . . . in honor of Byron's request.