Η παρουσίαση έγινε με αφορμή την εντυπωσιακή παρουσία του φυτού σε περίβολο σπιτιού στο Καλοχώρι Θεεσαλονίκης(αντέχει στο κρύο της Β.Ελλάδος?)
Γιακαράντα , ένα από τα πιο όμορφα φυλλοβόλα δέντρα
Είναι
ένα από τα πιο όμορφα φυλλοβόλα δένδρα. Αν και είναι γνωστό θα έπρεπε
να υπάρχει σε περισσότερες περιοχές της νότιας Ελλάδας. Χαρακτηριστικό
της ομορφιάς της γιακαράντας είναι
τα πανέμορφα άνθη
που κάνει στα τέλη της άνοιξης και κάποιες φορές και το φθινόπωρο. Το
χρώμα των λουλουδιών είναι ανοιχτό λιλά. Δυστυχώς δεν αντέχει τον
παγετό. Άλλες ιδιαίτερες απαιτήσεις δεν έχει. Είναι αρκετά ανθεκτικό
δέντρο.Η Γιακαράντα είναι ένα ημιαειθαλές δένδρο καταγόμενο από τη Βραζιλία
που έχει γίνει δημοφιλές για τη καλαισθησία του σε όλες τις χώρες της
Γης με θερμό κλίμα. Ξεχωρίζει από τη πανέμορφη φιγούρα του με
χαρακτηριστικό το ασυνήθιστο κυανό χρώμα. Στην Ευρώπη διαδόθηκε για
πρώτη φορά από το 1818, ενώ στην Ελλάδα ξεκίνησε να εμφανίζεται σταδιακά
μετέπειτα. Η επιστημονική του ονομασία προέρχεται από το κοινό όνομα
που του έχουν δώσει οι Ινδιάνοι της Βραζιλίας.
Η καλλιέργεια της Γιακαράντα
Ημιαειθαλές δένδρο όπου στη νότια Αμερική φτάνει σε ύψος τα 16 μέτρα,
όμως στη νότια Ευρώπη αγγίζει τα 9 μέτρα, με διάμετρο κόμης 7 μέτρα.
Έχει γρήγορο ρυθμό ανάπτυξης. Το ξύλο του είναι εξαιρετικής ποιότητας,
κατάλληλο για τη λεπτοξυλουργική και την επιπλοποιία.
Στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες της νότιας Ευρώπης χάνει τα φύλλα του
στη καρδιά του χειμώνα, το Φεβρουάριο. Αντίθετα στις τροπικές χώρες
χάνει τα φύλλα του κατά την περίοδο της ξηρασίας, μένει για μερικούς
μήνες γυμνό και ξαφνικά γεμίζει με άνθη. Πάντως τα πρώτα χρόνια της ζωής
του δεν ανθίζει καθόλου ή ανθίζει σποραδικά.
Η πλούσια και συστηματική ανθοφορία του ξεκινάει μετά την ηλικία των
17-18 ετών. Αντέχει στη ζέστη, αλλά δεν αντέχει στα μεγάλα κρύα, δηλαδή
σε θερμοκρασίες -5ο C και κάτω. Ευδοκιμεί στη ζώνη των εσπεριδοειδών,
εκτεθειμένες στον ήλιο και προστατευμένες από τους δυνατούς ανέμους.
Προτιμά ελαφρά, ποιοτικά και στραγγισμένα εδάφη, παρόλο που αναπτύσσεται
και σε ξηρά ασβεστώδη εδάφη.
Σε πρώτη φάση τα καινούργια δέντρα χρειάζονται κλάδευμα σχηματισμού
και διαμόρφωσης της κόμης. Σε γενικές γραμμές η Γιακαράντα χρειάζεται το
δραστικό κλάδευμα, το οποίο διευκολύνει την ανάπτυξη καινούργιων
βραχιόνων και βλαστών με πλούσιο φύλλωμα. Το κλάδευμα γίνεται νωρίς την
άνοιξη, με την αφαίρεση των αδύνατων βλαστών και τη βράχυνση αυτών που
έχουν αποκτήσει μεγάλο μήκος. Παρόλα αυτά με το δραστικό κλάδευμα
χάνεται σχεδόν τελείως η ανθοφορία του έτους.
Δένδρα που έχουν ευρύ χώρο γύρω τους, μετά το αρχικό κλάδευμα
σχηματισμού, κλαδεύονται κάθε χρόνο πολύ ελαφρά, ώστε να διαμορφώνουν
ψηλή, σχετικά σφαιρική κόμη, που γεμίζει κάθε χρόνο το καλοκαίρι
(Ιούνιο-Ιούλιο) με άνθη κυανά.
Το χρονικό διάστημα της άνθησης κρατάει 3
με 3.5 βδομάδες.
Η καλλωπιστική αξία του δένδρου οφείλεται στο ωραίο,
λεπτό, ανάλαφρο, φτερωτό φύλλωμα και την πλούσια, καλοκαιρινή ανθοφορία
με το ασυνήθιστο κυανό χρώμα.
Οι Γιακαράντες φυτεύονται στους κήπους και τα πάρκα μοναχικές ή κατά
μικρές ομάδες ή χρησιμοποιούνται για τη συγκρότηση δενδροστοιχιών
τουριστικών τοπίων, πόλεων, αγροτικών δρόμων, κλπ. Φυτεύονται ακόμη σε
αυλές, νησίδες λεωφόρων, πλατείες, κλπ. Η απόσταση της φύτευσης
κυμαίνεται σε γενικές γραμμές γύρω στα 7 μέτρα.
Η καλλιέργεια της Γιακαράντα
Στις πολύ κρύες περιοχές μπορούν να καλλιεργηθούν σε μεγάλα
φυτοδοχεία, για τη διαμόρφωση πολύκλαδων θάμνων και να περάσουν το
χειμώνα σε συνθήκες προστασίας. Στην περίπτωση αυτή τα ποτίσματα πρέπει
να είναι επαναλαμβανόμενα το καλοκαίρι, αραιά το φθινόπωρο, να σταματούν
δε εντελώς το χειμώνα και να επαναρχίζουν την άνοιξη. Σε γενικές
γραμμές αντέχουν στις αντίξοες συνθήκες των πόλεων.
Πρόκειται για είδος ανθεκτικό στις ασθένειες. Σπανίως προσβάλλονται
οι νεαροί, τρυφεροί βλαστοί του από αφίδες ή αλλιώς μελίγκρες, που όμως
καταπολεμούνται εύκολα.
Πολλαπλασιάζεται κυρίως με σπόρους, που σπέρνονται κατά το Μάρτιο.
Σε
λιγότερες περιπτώσεις πολλαπλασιάζεται με ημιώριμα μοσχεύματα που
φυτεύονται σε αμμουδερό χώμα υπό σκιά, τον Ιούνιο-Ιούλιο.
Για καλύτερα
αποτελέσματα φυτεύονται σε υδρονέφωση με χρήση ορμονών ριζοβολίας.
Απαιτήσεις σε φως:
Είδος: | Αειθαλές | Ημιαειθαλές | Φυλλοβόλο |
| | | |
Ελάχιστη θερμοκρασία: -20
Κλαδέματα διαμόρφωσης: Όχι
Εποχή ανθοφορίας: | Ιαν | Φεβ | Μαρ | Απρ | Μαι | Ιουν | Ιουλ | Αυγ | Σεπ | Οκτ | Νοε | Δεκ |
| | | | | | | | | | | | |
Χρώματα ανθοφορίας: μωβ
Χρήσεις: ως μεμονωμένο δένδρο, σε συστάδες αλλα και σε δενδροστοιχείες
ΓΙΑΚΑΡΑΝΤΑ Jacaranda (mimosifolia Jacaranda) το μωβ δέντρο
Ένα από τα δημοφιλέστερα δέντρα που οι άνθρωποι αγαπούν να βλέπουν σε
περιοχές χαμηλού παγετού είναι η μπλε Jacaranda (mimosifolia Jacaranda).
Ένα ιδιαίτερα διακοσμητικό δέντρο με τη λεπτή φτέρη(άνθη) χρώματος
(μπλέ –κίτρινη- άσπρη.
Το δέντρο ανθίζει άνοιξη έτσι τα δέντρα μοιάζουν με τα μπλε μωβ
λουλούδια σαν να βγήκαν κατ' ευθείαν από ένα παραμύθι. Στο εξωτερικό
είναι πολύ δημοφιλές, εδώ ακόμα όχι.
Εδώ είναι μερικές πληροφορίες για το πώς να καλλιεργήσετε την γιακαράντα.
Συμπαθεί τα μέρη του ήλιου και δεν ενοχλείται από τις καυτές
θερμοκρασίες. Το Jacaranda προτιμά ένα καλά αποστραγγιζόμενο αμμώδες
χώμα και δεν αγαπά πραγματικά τους ανέμους.
Συστήνεται επίσης από τους σχεδιαστές τοπίων να μην φυτεύονται Jacaranda
στις περιοχές χώρων στάθμευσης και κοντά σε τεχνητές λίμνες και τα
τζακούζι, πισίνες γιατί όταν πέφτουν τα λουλούδια προκαλούν ζημιά λόγου
μια κολλώδους ουσίας που περιέχουν.
Το Jacaranda συνήθως χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό σε πάρκα, σε δρόμους.
Μπορεί να πολλαπλασιαστεί από τα μοσχεύματα ή και σπόρο.
Όταν φυτεύετε μοσχεύματα θα ανθίσουν τα φυτά σε ένα- δύο χρόνια.
Το Jacarandas που προέρχεται από το σπόρο θα κάνει τουλάχιστον πέντε έτη για να φθάσει στην ηλικία ανθίσματος.
Βέβαια ο καλύτερος τρόπος να καλλιεργήσετε ένα jacaranda από σπόρο είναι
να φυτευτεί σε κλειστό φυτώριο την άνοιξη. Μετά από ένα έτος εσωτερικής
καλλιέργειας, θα είναι έτοιμο για τη μεταφύτευση υπαίθρια.
Συλλέξτε τους φρέσκους σπόρους από ένα δέντρο jacaranda. Οι σπόροι
μπορούν συνήθως να συλλεχθούν οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια των
εποχών άνθισης των εγκαταστάσεων, μια από τις οποίες είναι ο μήνας Μάιος
και άλλη το Σεπτέμβριο. Οι σπόροι είναι ώριμοι όταν γίνονται ανοικτό
καφέ στο χρώμα.
Κάνουμε μια γρατσουνιά ή χαρακώνουμε τον κάθε σπόρο χρησιμοποιώντας ένα
μικρόμαχαίρι, ή καρφί ή ένα κομμάτι του λεπτού γυαλόχαρτου.
Γεμίστε ένα μικρό κύπελλο, ένα πιατάκι ή μια κατσαρόλα με το νερό.
Τοποθετήστε τους σπόρους jacaranda στο νερό και τους αφήστε να
ενυδατωθούν για 24 ώρες, αλλά όχι άλλο περισσότερο. Φυτέψτε τα σε
δοχεία.
Η βλάστηση των σπόρων jacaranda μπορεί να αρχίσει σε 10 έως 12 ημέρες,
σύμφωνα με την παγκόσμια αγροδασοκομία. Μπορείτε να μεταμοσχεύσετε τα
δενδρύλλια jacaranda περίπου 8 έως 10 μήνες μετά από τη βλάστηση τους.
Αυτό το δέντρο θα γίνει 7 μέτρα υψηλό και 5 μέτρα πλάτος, οπότε φυτέψτε το κάπου που έχετε χώρο αρκετό.
Το Jacarandas αυξάνεται καλά στις περισσότερες περιοχές της Αυστραλίας
με εξαίρεση τα βουνά και του Χόμπαρτ. Το δέντρο αυτό προτιμά την
ηλιόλουστη θέση, το πλούσιο καλά αποστραγγιζόμενο χώμα και την προστασία
από τον αέρα και τον παγετό όταν ακόμα νέο.
Το μπλε Jacaranda μπορεί πραγματικά να ανθίσει δύο φορές το χρόνο, ακόμη
και το φθινόπωρο. Τα λουλούδια μπορούν να διαρκέσουν μέχρι και δύο
μήνες
Από τα σαράντα γνωστά είδη του γένους Jacaranda, το μπλε Jacaranda είναι
το δημοφιλέστερο για τα ονειροπόλα πορφυρά άνθη και τα ενάντια στη
ξηρασία χαρακτηριστικά γνωρίσματά του. Δεν επιτίθεται εύκολα από τα
παράσιτα και τις ασθένειες και η συντήρηση του είναι απλή μπορεί να
είναι ιδιαίτερα ελκυστικό και μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα θαυμάσιο
χαρακτηριστικό γνώρισμα όχι μόνο για τους κήπους αλλά για τις οδούς και
τα πάρκα επίσης αφού σχηματίζει πανέμορφο τοπίο όταν φυτευτεί σε
συστοιχία. Σχηματίζει μια ομπρέλα που ανθίζει.
Το δέντρο ανθίζει πολύ έντονα αυτή την εποχή! Σε ταξιανθίες με πολύ αρωματικά λουλούδια:
Άπειρα τα λουλούδια πάνω στο δέντρο, στρώμα και από κάτω τα πεσμένα:
...ενώ - πεσμένα - στολίζουν και τα παρακείμενα φυτά:
Εντάξει, γεμίζει τον τόπο αν το έχεις στην αυλή σου, ίσως, αλλά τον γεμίζει όμορφα!
Αν το αφήσεις να αναπτυχθεί ελεύθερα παίρνει μορφή «ομπρελοειδή», σα να
σκύβει για να κάνει σκιά και να απλώνεται για να πάρει το χώρο που του
πρέπει!
Από ό,τι φαίνεται, στην Αθήνα τουλάχιστον, οι δήμοι το έχουν προτιμήσει και ξεπροβάλλει παντού...
Εδώ στη Γλυφάδα, ένα μικρό – όπως στη Γλυφάδα ήταν και το μεγαλοπρεπές το προηγούμενο:
Έξω από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών:
και στο κήπο του Ζαππείου:
Τραβάει το μάτι κι ας είναι μικρό εξω από μια πολυκατοικία στη Βασιλίσσης Σοφίας:
Και υψώνεται μεγαλοπρεπώς στην (απίστευτη αυτή) πολυκατοικία απέναντι από τον Εθνικό Κήπο:
Στη Ρηγίλλης με φόντο το Λυκαβηττό:
...και πάλι στη Ρηγίλλης:
Αλλά και στην Ηρώδου Αττικού με φόντο το παναθηναϊκό Στάδιο:
Στην Ερμού:
Και μπροστά από την Καπνικαρεα:
Στην πλατεία Αγίας Ειρήνης κάνουν ένα φυσικό τείχος – με τύφλωσε!
Με φόντο την εκκλησία:
...και στην πλευρά της Αιόλου:
Το άλλο σημείο της πόλης που δε γίνεται να μην τα προσέξεις τα
γιανταράντα, είναι η Αθηνάς. Όλος ο δρόμος είναι γεμάτος, και νομίζω αν
την περπατήσεις αυτή την εποχή νιώθεις μια περίεργη, όμορφη αίσθηση...
Σαν να σχηματίζουν αψίδες σε όλο το μήκος του δρόμου:
Σαν να βρίσκονται στο σωστό σημείο μπροστά από τα κτήρια:
Ε, και κοιτώντας προς την πλατεία στο Μοναστηράκι, με την Ακρόπολη στο βάθος:
Και να κλείσω με το άλλο σημείο της πόλης που θριαμβεύουν τα γιακαράντα, στο χώρο έξω από το Ζάππειο:
Η γνωστή αλέα που βγάζει στην Αμαλίας:
...Η ίδια αλέα από άλλη οπτική:
Και το "χαλί" που σχηματίζεται σε όλο το μήκος της:
ΠΗΓΗ:
-fytosymvoules
-www.plantsdb.gr