Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΒΑΣΙΛΙΣΣΩΝ
Κάποτε, η πολλαπλή γονιμοποίηση των Βασιλισσών δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό των μελισσοκόμων αλλά και των ερευνητών. Πριν όμως 200 χρόνια περίπου, ο Pavlos Janscha και ο Francois Huber ,παρατήρησαν ότι, Βασίλισσες γυρίζουν αρκετές φόρες από γαμήλια ταξίδια με τα σημάδια της γονιμοποίησης. Και οι δυο άνδρες το εξηγούσαν ,ότι δηλαδή συμβαίνει όπως και με τα αλλά ζώα, δεν πετυχε η πρώτη συνένωση και βγαίνουν για δεύτερη η τρίτη φορά μήπως πετυχει.
Αυτή η ιδέα επικράτησε έως το 1944.Την ιδία αυτή χρονιά ο W.C.Roberts από την Λουιζιάνα-Αμερική ,δημοσίευσε τα ευρήματα του από 110 Βασίλισσες που παρατήρησε. Είδε και αυτός πάνω από τις μισές, να γυρίζουν 2-3 φορές με σημάδια γονιμοποίησης, έχοντας και αυτός την ίδια ιδέα με του άλλους.
Το 1947 ο μοναχός Adam, μετά από έρευνες, παραδέχτηκε ότι συμβαίνει η πολλαπλή γονιμοποίηση Βασιλισσων. Η τελική όμως επιβεβαίωση ήρθε από το νησί Volcano, κοντά στις ακτές της Ιταλίας, και τον καθηγητή Routtner to 1953, που με ελεγμένη πτήση κηφήνων από Καρνικα, Ευρωπαϊκή μαύρη φυλή, και Κυπριακή σε διαφορετικές ημέρες συνένωσης, αφού εξέτασε του απογόνους, ήταν πλέον φανερό για την πολλαπλή γονιμοποίηση.
Εξετάζοντας τις Βασίλισσες στο μικροσκόπιο ο καθηγητής Routtner ,είδε ότι στην σπερματοθήκη τους υπήρχε πολύ περισσότερο σπέρμα από 1-2 ώριμους κηφήνες κατά την πρώτη πτήση.
Εδώ επιβεβαιώθηκε για πρώτη φορά ,το απίθανο συνενώνεται η Βασίλισσα με έναν αριθμό κηφήνων κατά την πρώτη της πτήση.
Αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανακάλυψη από τότε που ο πατέρας Dzierzon είπε πρώτος για την παρθενογένεση των κηφήνων το 1835.
Τώρα επίσης γνωρίζουμε ότι, μετά την πολλαπλή γονιμοποίηση, το σπέρμα των κηφήνων δεν αναμιγνύεται σε ένα σπερματικό υγρό, αλλά παραμένει πηγμένο σε ομάδες-μπάλες.
Ο κάθε κηφήνας μεταφέρει τα χαρακτηριστικά, προτερήματα-μειονεκτήματα της μητέρας του αφού προέρχεται από αγονιμοποίητο αυγό, δεν έχει λοιπόν πατερά ούτε υιό. Και άδω αρχίζει το μεγάλο πρόβλημα στην Βασιλοτροφία.
Ο κηφήνας της κάθε κυψέλης δεν έχει καμιά σχέση με τις εργάτριες αυτής της κυψέλης, διότι η μητέρα του έχει συνενωθεί με 10-20 κηφήνες άγνωστου ποιότητας, και οι εργάτριες που θα βγουν από αυτήν θα είναι αγνώστου ποιότητας επίσης.
Ο κηφήνας έχει σχέση μόνον με την γιαγιά Βασίλισσα, την παραγωγικότητα και τα χαρακτηριστικά των εργατριών της γιαγιάς ,δηλαδή από το γονιμοποιημένο αυγό που προήλθε η μητέρα του, αδελφή κατά τα άλλα των εργατριών της γιαγιάς.
(Για όσους ασχολούνται, εδώ αρχίζει η παραγωγή σειράς F1,δηλαδη ο κηφήνας αυτός με τις υποτιθέμενες αδελφές του αλλά από διαφορετικούς πατεράδες, γίνονται οι επιλογές κλπ, κλπ.)
Σε μια κυψέλη που υπάρχει αυτό το μίγμα αγνώστου ποιότητας εργατριών, δεν είναι δυνατόν ποτε να γνωρίζει κάνεις την παραγωγή του.
Στο μίγμα αυτό μπορεί να υπάρχουν διαφορετικών ειδών εργάτριες που φέρουν τα χαρακτηριστικά, προτερήματα-ελαττώματα των κηφήνων -πατεράδων τους. .π.χ. άλλες παραγωγικές, άλλες μη παραγωγικές, μέλισσες που κάνουν οικονομία των αποθεμάτων του χειμώνα και μέλισσες που καταναλώνουν τα αποθέματα γρήγορα, άλλες χτίζου κεριά γρήγορα άλλες αργά, άλλες προπολιζουν πολύ άλλες σμηνουργουν πολύ, επιθετικές και μη επιθετικές, μπορούμε να αριθμούμε πολλά, τα οποία συμβάλλουν στην αναβολή εργασιών που πρέπει να γίνουν στην κυψέλη, με αποτέλεσμα την μείωση της παραγωγής.
Αυτά κατάλαβε ο μεγάλος δάσκαλος της μελισσοκομίας μοναχός Adam πριν από πολλά χρόνια , και έφτιαξε τον πρώτο σταθμό γονιμοποίησης, με κηφήνες στην απομόνωση, από Βασίλισσες παραγωγικές επιλογής σειράς, έκανε από αυτές βασίλισσες για να δώσουν τους κηφήνες που θα γονιμοποιούσαν τις μέλλουσες παραγωγικές του Βασίλισσες.
Όπως γραφεί στο βιβλίο του, από μια σειρά 22 βασιλισσων,21 από αυτές έδωσαν στον χρόνο περίπου 22,5 κιλά μέλι η κάθε μια.
Μόνον η μια έδωσε μόνη της 75,5κιλα αυτήν τη χρονιά.
Αυτή η Βασίλισσα μπήκα στο πρόγραμμα αναπαραγωγής, και την έβαλαν σε ένα από τα τετρακυψελιδια, με 4 μισά πλαίσια Dadant ,και ο σκοπός ήταν να την περιορίσουν, να μην εξαντληθεί στην γέννα, για να δώσει αυγά γεμάτα ζωή που προοριζόταν για εμβολιασμό κελιών βασιλισσων.
Βασίλισσες που γεννούν 2000 αυγά ημερησίως δίνουν κατώτερης ποιότητος αυγών για βασιλοτροφια.
Εδώ αναφέρει για τις Βασίλισσες αντικατάστασης που πρέπει να αλλάζονται αμέσως, και τούτο, διότι έχουν προέρθει από Βασίλισσες εξαντλημένες και υπό κατάρρευση, και αυτό σε αντίθεση με την αντίληψη που επικρατεί στον μελισσοκομικό κόσμο γι αυτές τις Βασίλισσες.
Πως όμως θα αλλάξει κάνεις Βασίλισσες αφού στο μελισσοκομείο του δεν έχει παρακαταθήκη Βασιλισσών προς αντικατάσταση?
Όσο και αν φαίνεται εξωπραγματικό και δύσκολο, πρέπει στο μελισσοκομείο να υπάρχει διπλάσιος αριθμός βασιλισσών από τον αριθμό των παραγωγικών κυψελών που έχει ένα μελισσοκομείο.
Μέσα σε τετρακυψελιδια, από 4 μισά πλαίσια Dadant ,εκεί ξεχειμωνιάζουν, αξιολογούνται ,είτε από ίδια παραγωγή είτε από αγορά, και χρησιμεύουν στην αντικατάσταση παλαιών Βασιλισσών, χαμένων, μη παραγωγικών, και Βασιλισσών αντικατάστασης.
Στα κυψελίδα, κατά την αντικατάσταση μπαίνουν οι παλιές Βασίλισσες μέχρι το κυψελιδιο να ορφανέψει και να μπει Βασιλοκελι για γονιμοποίηση η άλλη βασίλισσα που αγοράστηκε.
Με την απομόνωση των κηφήνων εξασφαλίζεται η ποιότητα του παραγωγικού σπέρματος, που θα γονιμοποιήσει τα αυγά των εργατριών της κυψέλης, την ομοιομορφία, καθώς στην συνέχεια και των αυγών που προορίζονται για Βασίλισσες.
Νομίζω πως είναι καιρός, είτε κρατικά, είτε συνεταιριστικά, να γίνει κάποιο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση, να γίνουν σταθμοί γονιμοποίησης και στην Ελλάδα.
Μόνον με την συνεχή επιλογή Βασιλισσών μπορεί να βελτιωθεί η παραγωγή μελιού, και η Ελληνική μελισσοκομία.
