Η ανοσοθεραπεία (απευαισθητοποίηση) γίνεται με εκχυλίσματα αλλεργιογόνων (δηλαδή των ουσιών που προκαλούν τις αλλεργίες). Τα εκχυλίσματα προέρχονται από διάφορες βιολογικές πηγές που περιέχουν αλλεργιογόνα τα οποία μπορούν να προκαλέσουν ανοσιακή ανταπόκριση. Η ανοσοθεραπεία είναι μια προσπάθεια να μειωθεί η επίδραση που ασκεί το αντίσωμα (ανοσοσφαιρίνη Ε) που προκαλεί την αλλεργία μέσω σταδιακώς αυξανομένων δόσεων των ουσιών εκείνων στις οποίες έχει ευαισθητοποιηθεί ο ασθενής.
Η θεραπεία γίνεται με:
- υποδόριες ενέσεις συνήθως στην εξωτερική επιφάνεια του βραχίονα ή
- με υπογλώσσιες σταγόνες. Η βελτίωση δεν είναι άμεσα ορατή και μπορεί να αρχίσει να γίνεται αντιληπτή μετά παρέλευση έτους περίπου. Η ανοσοθεραπεία εφαρμόζεται όταν η φαρμακοθεραπεία δεν είναι αποτελεσματική ή όταν οι παρενέργειές της είναι καθημερινές ή συχνές. Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η αδυναμία συμμορφώσεως με την ανάγκη καθημερινής λήψεως των φαρμάκων σε συνδυασμό με το υψηλό κόστος των σκευασμάτων όταν αυτά λαμβάνονται σε καθημερινή βάση.
Η ανοσοθεραπεία διακρίνεται σε δύο φάσεις.
- Κατά την αρχική φάση (διαρκείας περίπου 4 μηνών στην ενέσιμη μορφή και 15 ημερών στην υπογλώσσιο ανοσοθεραπεία) χορηγούνται προοδευτικά αυξανόμενες συγκεντρώσεις των αλλεργιογόνων.
- Κατά τη φάση συντηρήσεως η οποία διαρκεί 3-5 έτη και τα εμβόλια γίνονται σε μηνιαία μεσοδιαστήματα (ενέσιμη μορφή) ή λαμβάνονται καθημερινά (υπογλώσσια μορφή), η δόση και η συγκέντρωση του αλλεργιογόνου είναι σταθερή ενώ παράλληλα ο ασθενής αρχίζει και μειώνει, αναλόγως της ανταποκρίσεώς του, τα λαμβανόμενα φάρμακα. Η ανοσοθεραπεία γίνεται με εκχυλίσματα αεροαλλεργιογόνων (γύρεων, ακάρεων οικιακής σκόνης, μυκήτων, κατοικίδιων ζώων: γάτας και σκύλου) και δηλητήρια σφηκών και μελισσών (μόνον ενέσιμη ανοσοθεραπεία). Η αναμονή μετά το εμβόλιο είναι 40 λεπτά για τα αεροαλλεργιογόνα και 60 λεπτά για τα δηλητήρια ενώ η υπογλώσσια ανοσοθεραπεία γίνεται από τον ίδιο τον ασθενή στο σπίτι του βάσει ειδικού προγράμματος.
Περιστασιακά μετά την ενέσιμη ανοσοθεραπεία εκδηλώνονται αντιδράσεις οι οποίες είναι άλλοτε άλλης βαρύτητος. Και είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο η ανοσοθεραπεία παρότι απλή από πλευράς τεχνικής, θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από Αλλεργιολόγο ο οποίος έχει εκπαιδευθεί να αντιδρά άμεσα και αποτελεσματικά σε περίπτωση αλλεργικής αντιδράσεως κατά τη διάρκεια της ανοσοθεραπείας.
Η υπογλώσσια ανοσοθεραπεία πρακτικά στερείται παρενεργειών. Σε σπάνιες περιπτώσεις έχει αναφερθεί ευαισθησία κάτω από τη γλώσσα ή ήπιες γαστρεντερικές διαταραχές. Η ανοσοθεραπεία αναβάλλεται σε περιπτώσεις εμπύρετου νοσήματος, εγχειρήσεων, ακροαστικών ευρημάτων εκ των πνευμόνων ή άλλης παθολογικής καταστάσεως.
Για την καλύτερη έκβαση της ανοσοθεραπείας απαιτείται άψογη συνεργασία ιατρού και ασθενούς και σχολαστική τήρηση του προγράμματος θεραπείας χωρίς διακοπές και μεγάλες καθυστερήσεις. Τα καλύτερα αποτελέσματα έχει η ανοσοθεραπεία σε γύρεις και ακάρεα ενώ στην περίπτωση της αλλεργίας στο δηλητήριο των Υμενοπτέρων (σφηκών/ μελισσών) η ανοσοθεραπεία αποτελεί την απόλυτο θεραπεία εκλογής. Η ανοσοθεραπεία γίνεται σε περιπτώσεις ασθενών με αλλεργική ρινίτιδα και βρογχικό άσθμα ή αλλεργία σε δηλητήρια σφηκών/ μελισσών.
Με την έννοια της ανοσοπαρέμβασης, αναμένεται σχετικά σύντομα (εντός του 2005) η κυκλοφορία του πρώτου γενετικά τροποποιημένου εμβολίου (ομαλιζουμάμπη - Χolair™) που θα στοχεύει στη δραματική μείωση των επιπέδων της ολικής ανοσοσφαιρίνης Ε (IgE) ώστε ουσιαστικά να αποτρέπεται ο μηχανισμός που οδηγεί τελικά στην αλλεργική αντίδραση. Το φάρμακο (σε ενέσιμη μορφή) έχει ήδη πάρει έγκριση στις ΗΠΑ (FDA) και ο σχετικός φάκελος έχει ήδη υποβληθεί στην ΕΕ προς έγκριση. Η νέα θεραπεία θα μπορεί να συνδυαστεί με την υπάρχουσα κλασική ή υποβλώσσια ανοσοθεραπεία και θα επικεντρώνει στην αντιμετώπιση των σοβαρών αναπνευστικών αλλεργιών ενώ αναμένεται να έχει ζωτική παρέμβαση και σε άλλες αλλεργίες (τροφικές, φαρμακευτικές).
1 σχόλιο:
Από καιρό έψαχνα την ευκαιρία ώστε να εκθέσω σε κάποιον ειδικό την περίπτωση της γυναίκας μου ,η οποία πιστεύω έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Το 1990 εκδήλωσε για πρώτη φορά αλλεργικό σοκ σε κέντρισμα σφήκας. Πριξημο , δύσπνοια , φαγούρα κ.λ.π. μόλις που πρόλαβα να την μεταφέρω στο νοσοκομείο. Ο γιατρός μου είπε χαρακτηριστικά "ήταν θέμα λίγων λεπτών" . Θορυβημένος από το γεγονός και ενώ τότε δεν ήμουν καν μελισσοκόμος , επισκέφτηκα τον αλλεργιολόγο κ. Γιανναράκο στην Αθήνα. Σε τεστ που έκανε γνωμάτευσε αλλεργία σε σφήκα, μέλισσα και ένα ακόμα έντομο το οποίο δεν θυμάμαι. Μας είπε πως η θεραπεία θα κρατούσε κοντά στον χρόνο και αν δεν θέλαμε να την κάνει , μπορούσαμε να έχουμε μαζί μας μια έννεση jet αδρεναλίνης , την οποία και πήρα. Πέρασαν 5 χρόνια για να δεχτεί πάλι κέντρισμα η γυναίκα μου . Πάλι στο νοσοκομείο κ.λ.π. αυτό συνέβει 6-7 φορές ακόμα μέχρι το 2005. Τότε επειδή διατηρούσα ψαροταβέρνα σε παραλία και οι σφήκες ήταν αρκετές , ένας φίλος γιατρός μου πρότεινε να έχω μαζί μου εννέσεις κορτιζόνης ώς πρώτες βοήθειες , μέχρι να την μεταφέρω στο νοσοκομείο . Πράγματι τις πήρα και μου χρειάστηκαν αμέσως . Μέσα σε μία εβδομάδα η γυναίκα μου δέχτηκε πάνω από 10 κεντρίσματα σφήκας μία μάλιστα φορά τρία μαζί σχεδόν. Κάθε φορά της έκανα μια κορτιζόνη και έτρεχα στο νοσοκομείο. Εκεί μετά από λίγες ώρες υπέγραφε και έφευγε (ήθελαν να την κρατάνε για 24 ώρες υπό παρακολούθηση , αλλά τα συμπτώματα υποχωρούσαν και η δουλειά στην ταβέρνα δεν μπορούσε να περιμένει!). Την τελευταία φορά που δέχτηκε κέντρισμα και ενώ ετοιμαζόμουν για την έννεση , μου λέει να περιμένω λίγο διότι δεν έννοιωθε συμπτώματα. Πράγματι αυτή την τελευταία κορτιζόνη δεν την έκανα ποτέ.Ρωτώντας τον φίλο γιατρό μου είπε πως το πιο πιθανό ήταν ο οργανισμός να είχε αρκετή δόση κορτιζόνης από τις προηγούμενες εννέσεις και γι αυτό να μην αντέδρασε. ΟΜΩΣ από τότε η γυναίκα μου έπαψε να αντιδρά αλλεργικά σε κέντρισμα σφήκας όσες φορές και αν την έχουν κεντρίσει , και τώρα 4 χρόνια μετά , δουλεύει μαζί μου στο μελισσοκομείο χωρίς να έχει κανένα απολύτος πρόβλημα όσα κεντρίσματα και αν έχει δεχτεί!!! Η υποψία μου είναι πως τα απανωτά κεντρίσματα που δέχτηκε αποευαισθητοποίησαν τον οργανισμό της . Μπορεί να σταθεί αυτή η θεωρεία ή υπάρχει άλλη εξήγηση; Πάντως αν στέκει , τότε μια μορφή θεραπείας θα μπορούσε να είναι η μεγάλη χορήγηση δηλητηρίου ταυτόχρονα με κάποια αντισταμινικά;
Δημοσίευση σχολίου