Osmia rufa-Η κόκκινη μέλισσα-χτίστης The Red Mason Bee

Μια μέλισσα επικονιαστής των καρποφόρων φυτών και γενικότερα όλων των φυτών , η οποία μπορεί να ''εκτραφεί'' από τους ανθρώπους.

Σε λίγο η συνέχεια.......

ΦΩΣ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΤΩΝ ΕΝΤΟΜΩΝ

Φως στον εγκέφαλο των εντόμων Ακόμα και οι μέλισσες παραφέρονται υπό την επήρεια της κοκαΐνης

Associated Press

Οι εργάτριες χορεύουν μέσα στην κυψέλη για να εξηγήσουν πού βρίσκεται η τροφή

Ουάσινγκτον

Δεν συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους: Υπό την επήρεια της κοκαΐνης, οι μέλισσες το ρίχνουν στον ξέφρενο χορό, διαπίστωσαν Αμερικανοί εντομολόγοι. Η ανακάλυψη δημιουργεί υποψίες ότι στον εγκέφαλο των εντόμων υπάρχει κάποιο κύκλωμα επιβράβευσης, όπως στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Υπό κανονικές συνθήκες, οι εργάτριες μέλισσες που αναζητούν τροφή εκτελούν έναν ειδικό χορό για να ενημερώσουν την αποικία ότι εντόπισαν κάποια πλούσια πηγή νέκταρ. Όταν η τροφή είναι υψηλής ποιότητας, και εφόσον η κυψέλη χρειάζεται να αυξήσει τα αποθέματά της, οι εργάτριες ξεκινούν μια σειρά από περίπλοκες κινήσεις που εξηγούν σε πια κατεύθυνση και απόσταση βρίσκεται το νέκταρ. Δείτε βίντεο στο YouTube με το χορό των μελισσών εδώ. Ο καθηγητής Εντομολογίας και Νευροεπιστημών Τζιν Ρόμπινσον διαπιστώνει τώρα ότι υπό την επήρρεια της κοκαΐνης οι εργάτριες χορεύουν ανεξάρτητα από την ποιότητα της τροφής και των αναγκών της αποικίας, παρόλο που ο χορός τους παραμένει ακριβής όσον αφορά τη θέση της τροφής. Δεδομένου ότι η κοκαΐνη δημιουργεί στον άνθρωπο ένα αίσθημα ικανοποίησης ή επιβράβευσης, ο Δρ Ρόμπινσον υποθέτει ότι το ίδιο αίσθημα καθοδηγεί και τη συμπεριφορά των εντόμων, όπως συμβαίνει και σε πολλές ανθρώπινες συμπεριφορές. Στον άνθρωπο, η κοκαΐνη επιδρά στη ντοπαμίνη, ένα νευροδιαβιβαστή που χρησιμοποιείται τόσο στο κύκλωμα επιβράβευσης όσο και σε άλλες σημαντικές λειτουργίες όπως ο έλεγχος των κινήσεων του σώματος. Το διεγερτικό ναρκωτικό δεν είναι περίεργο που δρα στα έντομα, δεδομένου ότι παράγεται από το φυτό της κόκας ως εντομοαπωθητικό. Φαίνεται πάντως ότι στην περίπτωση των εντόμων η κοκαΐνη δεν επηρεάζει το σύστημα της ντοπαμίνης, αλλά το σύστημα του νευροδιαβιβαστή οκτοπαμίνη, ο οποίος εμπλέκεται στη διατροφική συμπεριφορά τόσο των μελισσών όσο και άλλων εντόμων. Η μελέτη αυτού του συστήματος ίσως προσφέρει στο μέλλον στοιχεία για τη σχέση του κυκλώματος επιβράβευσης στην κοινωνική συμπεριφορά. Η έρευνα δημοσιεύεται στο Journal of Experimental Biology.

Ζωτικής σημασίας η παγκόσμια κρίση της μέλισσας

Hμερομηνία : 03-12-08

Ζωτικής σημασίας η παγκόσμια κρίση της μέλισσας Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν έλεγε κάποτε ότι «αν οι μέλισσες εκλείψουν, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει». Ερευνητές και άνθρωποι του μελισσοκομικού κλάδου μιλούν στο kathimerini.gr για τη σημασία της μέλισσας και εφιστούν την προσοχή της ελληνικής πολιτείας για την προστασία του μικρού στο δέμας αλλά σπουδαίου για το οικοσύστημα, εντόμου. Του Χρήστου Σύλλα syllas@kathimerini.gr Πρόσφατα δημοσιεύματα του BBC και του Reuters έθεταν επιτακτικά το ερώτημα για το τι προκαλεί το θάνατο των μελισσών σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο και ποιες ενδεχομένως να είναι οι συνέπειες τόσο σε οικονομικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο οικοσυστήματος. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, το κόστος που θα κληθούμε να πληρώσουμε για την κρίση της μελισσοκομίας και της αυξανόμενης θνησιμότητας των μελισσών δεν θα φανεί μόνο στην αύξηση της τιμής του μελιού του καφέ ή του χυμού από πορτοκάλι -και αυτό διότι οι μέλισσες επικονιάζουν την πλειονότητα των δέντρων του καφέ και τις πορτοκαλιές-, αλλά θα έχει αρνητικές συνέπειες στην ισορροπία της ευρύτερης διατροφικής αλυσίδας. «Το μέλι και τα άλλα προϊόντα της κυψέλης είναι πολύ μικρής σημασίας όταν συγκρίνονται με τις ωφέλειες που έχει ο άνθρωπος από τη μέλισσα με την επικονίαση που επιτελεί στις διάφορες καλλιέργειες και στην άγρια βλάστηση», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Πασχάλης Χαριζάνης, γεωπόνος-αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου και επικεφαλής του Εργαστηρίου Μελισσοκομίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Πληθώρα ερευνών αποπειράται να αναδείξει τη σχέση της μέλισσας και τη συμβολή της στην παραγωγή τροφίμων με μετρήσιμα δεδομένα, έργο εξαιρετικά δύσκολο που απαιτεί απαραιτήτως συνεχή επιστημονική σύγκλιση και συνεργασία. «Ένα πολύ μεγάλο μέρος των φυτών του πλανήτη μας παράγουν καρπούς και πολλαπλασιάζονται με την συνεισφορά της μέλισσας μέσω της επικονίασης. Βέβαια, δεν είναι εύκολο να μετρήσει κανείς πόσο ακριβώς είναι η εξάρτηση από τη συμβολή της μέλισσας στα τρόφιμα που έρχονται στο τραπέζι μας», εξηγεί στο kathimerini.gr η κ. Φανή Χατζίνα, βιολόγος και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μελισσοκομίας του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ). Ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αναφέρει κατά προσέγγιση ότι τα τρία τέταρτα της παραγωγής τροφίμων εξαρτώνται από τις μέλισσες την ίδια στιγμή που 4 στα 5 λαχανικά που καλλιεργούνται σε ευρωπαϊκό έδαφος εξαρτώνται από την επικονίαση των μελισσών. Όσο για την οικονομική αποτίμηση της παραγωγής του κυριότερου επικονιαστή καλλιεργούμενων φυτών: «μελέτη που διεξήχθη το 2005 από δύο ιδρύματα της Γαλλίας και Γερμανίας αναφέρει ότι η επικονίαση από τα έντομα συνεισφέρει κατά 153 δισ. ευρώ ετησίως και αντιστοιχεί στο 9,5% της παγκόσμιας γεωργικής παραγωγής», μας πληροφορεί ο κ. Χαριζάνης. Σύνδρομο κατάρρευσης, το περιβάλλον προειδοποιεί Η διαταραχή ή αλλιώς το σύνδρομο κατάρρευσης των μελισσιών (Colony Collapse Disorder) είναι η ονομασία που έδωσαν ερευνητές στις ΗΠΑ στο φαινόμενο μαζικών απωλειών μελισσιών. Οι απώλειες έφτασαν κατά περίπτωση μέχρι και στο 90% με το μέσο όρο απωλειών το 2007 να ανέρχεται στο 31,8%. Info H Ελλάδα έχει την μεγαλύτερη πυκνότητα μελισσοσμηνών ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο και είναι τέταρτη στην παραγωγή μελιού. Δεν ασχολούνται όλοι επαγγελματικά άρα η παραγωγή ανά κυψέλη μειώνεται. Συνήθως μια κερδοφόρα παραγωγή πρέπει να υπερβαίνει τα 25-40 κιλά/κυψέλη. Όταν ο μέσος όρος στη χώρα είναι 15-20 κιλά σημαίνει ότι οι μικροί παραγωγοί, εκείνοι που δεν κάνουν νομαδική μελισσοκομία, έχουν μικρότερη παραγωγή, γεγονός που "ρίχνει" το μέσο όρο. Πέρα από την απώλεια εισοδήματος αναφορικά με το μέλι και άλλα προϊόντα της κυψέλης, αισθητή ήταν και η οικονομική απώλεια από την ενοικίαση των μελισσιών σε καλλιέργειες για επικονίαση. Από τότε, η διεθνής επιστημονική κοινότητα ερευνά τα συμπτώματα αλλά και τις αιτίες που οδηγούν στις πέρα από το συνηθισμένο απώλειες των μελισσιών. Το CCD χωρίς ακόμα να είναι ένα πλήρως κατανοητό φαινόμενο -χρησιμοποιείται περισσότερο για να περιγράψει τις ταχύτατες απώλειες του ενήλικου πληθυσμού του μελισσιού-, έχει δώσει το ερέθισμα και στην Ευρώπη να ασχοληθεί με την παρακολούθησή και την ερμηνεία του. «Στην Ευρώπη γενικότερα υπάρχει μια αρκετά μεγάλη μείωση του πληθυσμού των μελισσοσμηνών αλλά και των ίδιων των μελισσών οι οποίες δεν είναι ικανές να επιζήσουν. Τα ποσοστά αυτά κυμαίνονται από 30% έως και 40%», σχολιάζει η κ. Χατζίνα. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με πληροφορίες που έχει συλλέξει o Eυρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) από τα κράτη-μέλη, δεν διευκρινίζεται εάν η αναφερόμενη θνησιμότητα μελισσιών είναι η ίδια με αυτή των ΗΠΑ. Για παράδειγμα στην Ελλάδα αν και έχουμε απώλειες μελισσιών δεν έχουμε παρατηρήσει τα ίδια συμπτώματα με το Σύνδρομο Κατάρρευσης όπως περιγράφεται στις ΗΠΑ. «Η κατάρρευση μελισσιών στη χώρα μας οφείλεται σε αρκετές ίδιες αιτίες αλλά ο συνδυασμός των αιτιών είναι τέτοιος που δεν έχει τα ίδια συμπτώματα», διευκρινίζει ο κ. Χαριζάνης. Πολυδιάστατη αντιμετώπιση, έκκληση στην πολιτεία Δεν είναι εύκολο να αποφανθεί κανείς με μια απάντηση για το τι φταίει για τη μείωση του πληθυσμού των μελισσοσμηνών και των διαταραχών που παρατηρούνται στη συμπεριφορά τους. Οι απαντήσεις των επιστημόνων συγκλίνουν, αποδεικνύοντας ότι η γνώση για τις ασθένειες που εμφανίζουν οι μέλισσες υπάρχει. Αυτό που μάλλον είναι το ζητούμενο είναι η ερμηνεία της αλληλεπίδρασης των αιτιών που προκαλούν την κατάρρευση των μελισσιών. «Οι κλιματολογικές συνθήκες έχουν αλλάξει και το επιβαρυμένο περιβάλλον στο οποίο ζούμε επηρεάζει και την υγεία της μέλισσας. Την ίδια στιγμή, η αύξηση των εντομοκτόνων -σκευασμάτων εξαιρετικά ισχυρών- που πέφτουν στις περιοχές γύρω από τα μελίσσια αποτελούν μια από τις κυριότερες αιτίες για τις απώλειες των μελισσών, τις οποίες και δηλητηριάζουν», επισημαίνει στο kathimerini.gr o Ανδρέας Θρασυβούλου, Καθηγητής Μελισσοκομίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. «Απώλειες παρατηρούνται επίσης από μια νέα ασθένεια που οφείλεται στο παράσιτο (πρωτόζωο) Nosema ceranae το οποίο εντοπίστηκε στη χώρα μας το 2006», συμπληρώνει. Αγροτικός Μελισσοκομικός Συνεταιρισμός Νικήτης, ποσότητες μελιού τα τελευταία χρόνια 2005: 990 τόνοι 2006: 1035 τόνοι 2007: 530 τόνοι 2008: 280 τόνοι μέχρι αρχές Νοέμβρη - πιθανόν να είναι και η τελική ποσότητα Αν και στην Ελλάδα δεν έχουμε ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρακολούθησης της υγείας των μελισσοσμηνών (αξιολόγηση συρρίκνωσης πληθυσμού, κατάρρευσης μελισσιών και θνησιμότητας τους) όπως συστήνεται από την ευρωπαϊκή ντιρεκτίβα 96/23/EC, η συνεργασία των διάφορων ερευνητικών εργαστηρίων με τους μελισσοκόμους φαίνεται να είναι αγαστή, ανεπαρκής όμως εξαιτίας της απουσίας οργανωμένου σχεδίου από την πολιτεία. «Συνεργαστήκαμε με το ΕΘΙΑΓΕ και το εργαστήριο Ζωολογίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, φτιάξαμε ερωτηματολόγια για την καταγραφή των απωλειών των μελισσών ώστε να συνταχθεί σχετική μελέτη», λέει στο kathimerini.gr o κ. Βασίλης Ντούρας, Αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος, κάνοντας παράλληλη έκκληση στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για ταχύτερη συμπαράσταση στο μελισσοκομικό κλάδο. «Έχουμε ζητήσει την απαγόρευση των νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων τα οποία ήδη έχουν απαγορευτεί στην Ευρώπη. Κανονικά, μπροστά σ' αυτήν την κρίση, θα έπρεπε να έχουμε τα αρμόδια υπουργεία συνεταίρους μας σ' αυτήν την προσπάθεια», καταλήγει ο κ. Ντούρας. Περιμένοντας κονδύλια και αποφάσεις Ενώ ο μελισσοκομικός κλάδος επλήγη ιδιαίτερα το 2007 (απώλειες 50%-60%) και αναμένει κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις -όπως την επίλυση του ζητήματος της τοποθέτησης των μελισσοσμηνών, τις αποζημιώσεις για το 2007 καθώς και την τελεσφόρηση της απόφασης του ΕΛΓΑ (Oργανισμού Eλληνικών Γεωργικών Aσφαλίσεων) για το επίδομα ασφάλισης ασθενειών των μελισσών- οι επιστήμονες, από τη μεριά τους, εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια για τους μελισσοκόμους, ενώ δεν παραλείπουν να αναφερθούν στα ελάχιστα κονδύλια που τους αναλογούν για έρευνα. «Οι Έλληνες μελισσοκόμοι είναι πάρα πολύ καλοί σαν επαγγελματίες. Διαβάζουν και ενημερώνονται διότι αγαπούν αυτό που κάνουν και το βλέπουν σαν μεράκι», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Θρασυβούλου. «Οι μελισσοκόμοι της Ελλάδος είναι οι πιο διαβασμένοι αγρότες που έχουμε», συμφωνεί και ο κ. Χαριζάνης. Ωστόσο, τα ερωτηματολόγια που καλούνται να διαμορφώσουν οι ερευνητές, η ένταξη ποιοτικών χαρακτηριστικών στην έρευνα με ad hoc συνεντεύξεις καθώς και ο εξοπλισμός των εργαστηρίων που εξετάζουν την τοξικότητα των σκευασμάτων που πλήττουν ή όχι τις μέλισσες, είναι ένας μηχανισμός που απαιτεί αν μη τι άλλο κονδύλια και δη δίκαιη και έγκαιρη διανομή τους. «Όσον αφορά στα ερευνητικά προγράμματα και τις επιδοτήσεις για τη 'βελτίωση της παραγωγής και εμπορίας των προϊόντων της μελισσοκομίας σύμφωνα με τον κανονισμό 797/04 (Ε.Κ.), ένα πολύ μικρό μέρος αντιστοιχεί στην έρευνα και αυτό δεν ξεπερνά το 6-7%», επισημαίνει η κ. Χατζίνα. «Από το 1987 μέχρι σήμερα, τα χρήματα που προορίζονται για την μελισσοκομία δεν έχουν κατορθώσει να πάνε σε παραγωγικές δράσεις και υποδομές. Όταν τελειώσουν αυτές οι επιδοτήσεις από την Ε.Ε. θα διαπιστώσουμε ότι χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να δημιουργήσουμε τις απαραίτητες υποδομές ανάπτυξης», συμπληρώνει ο κ. Θρασυβούλου. Η εικόνα της έρευνας στον μελισσοκομικό κλάδο δεν συγκρίνεται βέβαια με αυτή του εξωτερικού. Σε χώρες όπως η Βρετανία ή η Ολλανδία το ποσό που απορροφάται στην έρευνα και αρκετές φορές με τη συμμετοχή εθνικών κονδυλίων αγγίζει το 50%. Πρόσφατα μάλιστα στη Βρετανία, η Ομοσπονδία των Μελισσοκόμων ζητούσε οκταπλάσια αύξηση των ερευνητικών δαπανών από 200.000 λίρες σε 1,6 εκατομμύρια λίρες. Και αυτό σε μια χώρα που έχει τέσσερις φορές μικρότερη παραγωγή μελιού από την Ελλάδα και αριθμεί περίπου 5 φορές λιγότερες μελισσοκυψέλες… www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Efsa, Eυρωπαϊκή Ένωση, omse.gr

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ!!!-BEE ON A NIPLE

Από το 8th INTERNATIONAL APICULTURE PHOTOGRAPHY CONTEST-http://www.aulaapicolazuqueca.com/

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ!!

ΒΑΡΡΟΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΜΕΛΙΣΣΑ-VARROA ABOVE BEE

QUEEN-ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ

ΜΕΛΙΣΣΑ ΠΟΥ ΠΙΝΕΙ ΝΕΡΟ-DRINKING BEE

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΒΑΡΡΟΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΜΕΛΙΣΣΑ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ

Low Temperature Scanning Electron Microscope (LTSEM) image of Varroa destructor on a honey bee host

Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ

Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ:

Μελισσοκομικός Σύλλογος Ν.Πέλλας

Η μέλισσα Apis mellifera, με την δράση της στην επικονίαση (ταχυδρόμος του έρωτα!!!- μεταφορά της γύρης από του στήμονες (αρσενικό αναπαραγωγικό όργανο) στον ύπερο(θηλυκό αναπαραγωγικό όργανο),

συμβάλλει στην ποικιλότητα της φύσης, στον εμπλουτισμό του εδάφους με οργανική ουσία, στην προστασία της γης από την διάβρωση, στην βελτίωση του χόρτου των βοσκοτόπων και γενικά στην διατήρηση της βιολογικής ισορροπίας στον πλανήτη.

Οι μέλισσες είναι σήμερα η μοναδική σίγουρη, πρακτική και ελεγχόμενη διαχείριση κατευθυνόμενης επικονίασης για πολλές καλλιέργειες.

Ο λόγος?

Η συνεχής έλλειψη πληθυσμών άγριων επικονιαστών κάθε μορφής και είδους, λόγω της αλόγιστης χρήσης εντομοκτόνων- ζιζανιοκτόνων και η σχεδόν απόλυτη εξάπλωση της μονοκαλλιέργειας σε τεράστιες εκτάσεις.

Στην εύκρατη ζώνη περισσότερες από 30 κύριες καλλιέργειες ωφελούνται από την γονιμοποίηση των μελισσών και στην τροπική πάνω από 60, με ποσοστά βελτίωσης της απόδοσης και παραγωγής πολλών καλλιεργειών να φτάνουν και τα 1000% !!!!

Η μέλισσα είναι υπεύθυνη, τουλάχιστον, για το 80% της επικονίασης από έντομα-επικονιαστές στις ΗΠΑ, με εκτιμώμενη αξία για την γεωργία περίπου 14,60 δισεκατομμύρια δολάρια!!!!

Στο εξωτερικό, σε αντίθεση με την Ελλάδα, από πολλά χρόνια τώρα έχουν εκτιμήσει ανάλογα την συμβολή της μέλισσας στην βελτίωση της σοδειάς.

Αποτέλεσμα είναι να εκδηλώνεται έντονο ενδιαφέρον για την επικονίαση, ως καλλιεργητική τεχνική, για την αύξηση της παραγωγής και της ποιότητας των παραγομένων φρούτων.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ενοικίαση κυψελών με μελίσσια, την κατάλληλη εποχή, για την βελτίωση της καρπόδεσης και συνεπώς της παραγωγής.

Στο εξωτερικό, έχουν προχωρήσει ακόμα περισσότερο.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές ως προς την ικανότητα συλλογής γύρης τόσο σε μελίσσια της ίδιας ράτσας όσο και σε διαφορετικής.

Σε μελίσσια της ίδιας ράτσας, υπάρχουν διαφορές τόσο σε διαφορετικά γεωγραφικά πλάτη όσο και σε μελίσσια του ίδιου μελισσοκομείου, όταν μάλιστα οι πηγές γύρης είναι οι ίδιες.

Κατάληξη όλων αυτών των παρατηρήσεων ήταν η βελτίωση των μελισσών, μέσω γενετικής, για γονιμοποίηση εξειδικευμένων καλλιεργειών π.χ. μηδικής.

Από μία καλή κυψέλη ξεχύνονται καθημερινά, περίπου 20.000 εργάτριές –συλλέκτριες που η κάθε μία κάνει κατά μέσο όρο 12 ταξίδια και επισκέπτεται στο κάθε ταξίδι, 200-300 λουλούδια, μέχρι να γεμίσει τις αποθήκες της( μελιτόσακος και κάνιστρα-γύρης των ποδιών της).

Δηλαδή κάθε μέλισσα επισκέπτεται κατά μέσο όρο 2400-3600 λουλούδια την ημέρα συνεπώς ο πληθυσμός της κάθε κυψέλης επισκέπτεται 20.000 χ 2400-3600= 48.000.000-72.000.000 λουλούδια ανά ημέρα!!!.

Τεράστια η διαφορά σε σύγκριση με άλλους επικονιαστές (βομβίνους, πεταλούδες, σκαθάρια).

Οι μέλισσες επικονιάζουν τα λουλούδια που βρίσκονται κυρίως σε μια ακτίνα 100 περίπου μέτρων γύρω από την κυψέλη τους .

Για την συγκομιδή ενός κιλού μελιού χρειάζεται η επίσκεψη μελισσών σε τουλάχιστον 18.000.000 άνθη.

Οι μέλισσες δραστηριοποιούνται άριστα σε θερμοκρασίες από 15°C έως 30°C.

ΑΚΤΙΝΙΔΙΟ (Actinidia deliciosa).

Η ανθοφορία της Ακτινιδιάς, ξεκινά στην χώρα μας από τα μέσα Μαΐου και επεκτείνεται και στο πρώτο 10ήμερο του Ιουνίου. Την ίδια εποχή που ανθίζει και το παλιούρι. Τα ακτινίδια είναι φρούτα με πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη΄΄C΄΄. Η σημασία και χρησιμότητα της ακτινιδιάς στην μελισσοκομία είναι μικρή.

Το άνθος της ακτινιδιάς δεν παράγει νέκταρ και η γύρη της είναι πολύ φτωχή σε θρεπτική αξία για τις μέλισσες. Αντίθετα η χρησιμότητα των μελισσιών στις φυτείες ακτινιδίων είναι τεράστια, διότι βοηθά τα μέγιστα στην επικονίαση των φυτών.

Τρόπος επικονίαση ακτινιδιάς με μέλισσες

-Αρχίζουμε και τοποθετούμε 2 κυψέλες κοντά στο βόρειο σύνορο του χωραφιού, για κάθε 3-4 στρέμμα καλλιέργειας για να έχουμε καλλίτερα αποτελέσματα, κατόπιν σε απόσταση 10 μέτρων προς το κέντρο του χωραφιού τοποθετούμε άλλες 5 κυψέλες, όλες σε απόσταση 4 - 5 μέτρων κυψέλη από κυψέλη, στο τέλος άλλες 2 κυψέλες στο νότιο μέρος της φυτείας.

-Για αυξημένες επιδόσεις τόσο σε επίπεδο γυρεοσυλλογής όσο και σε επίπεδο επικονίασης, δίνουμε στα μελίσσια μας σιρόπι(ζάχαρη με νερό 1 προς 1), η τροφοδοσία με σιρόπι στρέφει της συλλέκτριες όλες στην εντατική συλλογή γύρης.

-Αλλάζουμε υποχρεωτικά κάθε 5η ημέρα όλα τα μελίσσια μας με άλλα ισοδύναμα, γιατί οι μέλισσες εύκολα προσελκύονται από άλλα λουλούδια και αποφεύγουν να επισκέπτονται τα ακτινίδια μετά τις πρώτες 4-5 ημέρες.

-Για τις επικονιάσεις όλων των καλλιεργειών, κάνουμε πάντα χρήση πολύ δυνατών μελισσιών με μεγάλη έκταση γόνου ώστε οι μέλισσες να κατευθύνονται στην γυρεοσυλλογή.

-Επίσης μπορούμε να κάνουμε επικονίαση με χρήση πολλών κυψελιδίων, τα οποία ευρίσκονται στην φάση ανάπτυξης του γόνου και χρειάζονται γύρη.

-Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γυρεοπαγίδες έτσι ώστε να κάνουμε τεχνικά μια έλλειψη γύρης στις κυψέλες για 5 ημέρες.

Η ΚΕΡΑΣΙΑ (Sweet cherry)

Η κερασιά είναι οπωροφόρο δένδρο χωρίς ιδιαίτερες εδαφικές και υψομετρικές απαιτήσεις αφού από τα πεδινά μέχρι και σε βουνά με υψόμετρο 800 μέτρα είναι εύκολη η παραγωγή κερασιών. Ανθίζει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος πάνω από 6 βαθμούς.
Το μόνο πρόβλημα είναι και εδώ ο καιρός, η κερασιά κατά την ανθοφορία η οποία κυμαίνεται από 10-20 ημέρες θέλει σχετικά καλό καιρό, η θερμοκρασία του αέρα να είναι πάνω από 11 βαθμούς για να βγει και να δουλέψει η μέλισσα για την επικονίαση της.

Η σωστή επικονίαση φέρνει και την ποιότητα στον καρπό, σ΄ αυτόν τον τομέα βοηθά η πλούσια περιεκτικότητα σε ζάχαρα του νέκταρος που κυμαίνονται από 30 έως 50 %.

Τα άνθη της κερασιάς παράγουν μεγάλη ποσότητα σε νέκταρ που φτάνει κάποιες φορές μέχρι τα 10 χιλιοστά του γραμμαρίου κάνοντας την παραγωγή μελιού ανά στρέμμα να φτάνει σχεδόν στα 7 κιλά ανάλογα βέβαια και το μέγεθος των δένδρων, το ίδιο συμβαίνει και με την γύρη αφού το κάθε στρέμμα παράγει να παράγει μέχρι και 12 κιλά πολύ καλής ποιότητας.
Τρόπος επικονίασης
- Τοποθετούμε 4 κυψέλες κοντά στο βόρειο- ανατολικό σύνορο του οπωρώνα, για κάθε 2 στρέμμα καλλιέργειας για να έχουμε καλλίτερα αποτελέσματα, κατόπιν σε απόσταση 10 μέτρων προς το κέντρο του χωραφιού τοποθετούμε άλλες 4 κυψέλες, όλες σε απόσταση 3 - 5 μέτρων κυψέλη από κυψέλη, στο τέλος άλλες2 κυψέλες στο νότιο- δυτικό μέρος του οπωρώνα.
-Αλλάζουμε υποχρεωτικά κάθε 5η ημέρα όλα τα μελίσσια μας με άλλα ισοδύναμα, γιατί οι μέλισσες εύκολα προσελκύονται από άλλα λουλούδια και αποφεύγουν να επισκέπτονται τις κερασιές μετά τις πρώτες 4-5 ημέρες.
-Για τις επικονιάσεις όλων των καλλιεργειών, κάνουμε πάντα χρήση πολύ δυνατών μελισσιών με μεγάλη έκταση γόνου ώστε οι μέλισσες να κατευθύνονται στην γυρεοσυλλογή.
-Επίσης μπορούμε να κάνουμε επικονίαση με χρήση πολλών κυψελιδίων, τα οποία ευρίσκονται στην φάση ανάπτυξης του γόνου και χρειάζονται γύρη.
-Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γυρεοπαγίδες έτσι ώστε να κάνουμε τεχνικά μια έλλειψη γύρης στις κυψέλες για 5 ημέρες.
-Για αυξημένες επιδόσεις τόσο σε επίπεδο γυρεοσυλλογής όσο και σε επίπεδο επικονίασης, δίνουμε στα μελίσσια μας σιρόπι, η τροφοδοσία με σιρόπι στρέφει της συλλέκτριες όλες στην εντατική συλλογή γύρης.
Οι μέλισσες τις πρωινές ώρες συλλέγουν γύρη και από το μεσημέρι και μετά ως αργά το απόγευμα συλλέγουν νέκταρ. Επειδή είναι μεγάλη η ποσότητα νέκταρος σε κάθε άνθος οι συλλέκτριες δεν πετάνε σε μακρινές αποστάσεις από τις κυψέλες τους, αυτό το εκμεταλλεύονται τόσο οι καλλιεργητές όσο και οι μελισσοκόμοι. Οι καλλιεργητές διότι οι μέλισσες δεν αφήνουν κανένα άνθος χωρίς να το περάσουν πολλές φορές την ημέρα με αποτέλεσμα την άριστη επικονίαση και οι μελισσοκόμοι διότι μεταφέρουν λίγες κυψέλες σε κάθε κτήμα.
Οι κερασιές ακολουθούν τις ανθοφορίες της αμυγδαλιάς, της βερικοκιάς και συμβαδίζει με την ανθοφορία του ανοιξιάτικου ρεικιού.

ΑΧΛΑΔΙΑ (Pear )

Η αχλαδιά ανθίζει ανάλογα με την ποικιλία και εδαφικό διαμέρισμα, από Απρίλιο μέχρι Μάιο. Η διάρκεια άνθησης της κρατά περίπου 7 ημέρες.

Οι μέλισσες βόσκουν τα άνθη της αχλαδιάς έντονα για την συλλογή γύρης που είναι αρκετά ελκυστική και θρεπτική αλλά όχι και το νέκταρ που είναι φτωχό σε συγκεντρώσεις σακχάρων, μόλις που φτάνει το 5% έως 15% και η ποσότητα του νέκταρος σε 100 άνθη τα 75-80 mg.

Όταν δεν δίνει γύρη η αχλαδιά, οι μέλισσες συχνά αγνοούν και εγκαταλείπουν το άνθος της, για να επισκεφθούν άλλα άνθη που είναι πιο πλούσια σε νέκταρ.

Το νέκταρ που συλλέγεται είναι ανοιχτόχρωμο και έχει καλό άρωμα, κρυσταλλώνει όμως γρήγορα.

Τρόπος επικονίαση αχλαδιάς με μέλισσες

-Αρχίζουμε και τοποθετούμε 2 κυψέλες κοντά στο βόρειο σύνορο του χωραφιού, για κάθε 3-4 στρέμμα καλλιέργειας για να έχουμε καλλίτερα αποτελέσματα, κατόπιν σε απόσταση 10 μέτρων προς το κέντρο του χωραφιού τοποθετούμε άλλες 5 κυψέλες, όλες σε απόσταση 4 - 5 μέτρων κυψέλη από κυψέλη, στο τέλος άλλες 2 κυψέλες στο νότιο μέρος της φυτείας.

-Για αυξημένες επιδόσεις τόσο σε επίπεδο γυρεοσυλλογής όσο και σε επίπεδο επικονίασης, δίνουμε στα μελίσσια μας σιρόπι(ζάχαρη με νερό 1 προς 1), η τροφοδοσία με σιρόπι στρέφει της συλλέκτριες όλες στην εντατική συλλογή γύρης.

-Αλλάζουμε υποχρεωτικά κάθε 5η ημέρα όλα τα μελίσσια μας με άλλα ισοδύναμα, γιατί οι μέλισσες εύκολα προσελκύονται από άλλα λουλούδια και αποφεύγουν να επισκέπτονται τα αχλάδια μετά τις πρώτες 4-5 ημέρες.

-Για τις επικονιάσεις όλων των καλλιεργειών, κάνουμε πάντα χρήση πολύ δυνατών μελισσιών με μεγάλη έκταση γόνου ώστε οι μέλισσες να κατευθύνονται στην γυρεοσυλλογή.

-Επίσης μπορούμε να κάνουμε επικονίαση με χρήση πολλών κυψελιδίων, τα οποία ευρίσκονται στην φάση ανάπτυξης του γόνου και χρειάζονται γύρη.

-Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γυρεοπαγίδες έτσι ώστε να κάνουμε τεχνικά μια έλλειψη γύρης στις κυψέλες για 5 ημέρες.

http://www.melissokomos.com/

Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ